ایمپلنت ساب پریوستیال ؛ روند درمان و ساختار آن
ایمپلنت ساب پریوستیال | آیا می‌دانید که دو نوع ایمپلنت دندان وجود دارد؟ آنها ایمپلنت ساب پریوستیال و اندوستیال نامیده می‌شوند. بسیاری از افراد با ایمپلنت‌های اندوستیال آشنا هستند، زیرا این ایمپلنت‌ها بیشترین کاربرد را دارند. اندوستیال به معنای «درون استخوان» است، بنابراین ایمپلنت‌های اندوستیال در استخوان فک کاشته می‌شوند. ایمپلنت‌های اندوستیال انواع مختلفی دارند که بیشتر بر اساس اندازه، شکل و لوازم جانبیِ مورد استفاده دسته‌بندی می‌شوند.
از طرف دیگر، ایمپلنت ساب پریوستیال در زیر لثه‌ها و در بالای استخوان فک قرار می‌گیرند. به همین دلیل، آنها گاهی اوقات به عنوان ایمپلنت «روی استخوان» شناخته می‌شوند. در این مقاله نیز قصد داریم به معرفی این نوع ایمپلنت پرداخته و به تفاوت‌های ایمپلنت ساب پریوستیال با ایمپلنت اندوستیال نیز بپردازیم.
با مطالب خواندنی دکتر بهنام خرمی جراح فک اصفهان همراه باشید :
- تاثیر کم کاری تیروئید بر عمل بینی
- پیشگیری از حالت تهوع بعد از جراحی بینی
- جراح بینی اصفهان
- مراحل چسب زدن بینی بعد از جراحی
- عمل بینی نوک عقابی
- بهترین جراح بینی اصفهان
- عوارض ناشی از انجام جراحی بینی
- مزایای جراحی بینی شکسته و مراقبتهای بعداز آن
ایمپلنت ساب پریوستیال
ایمپلنت ساب پریوستال به جای استخوان، روی استخوان قرار می‌گیرد، شبیه زین. این نوع ایمپلنت اغلب برای پوشاندن یک سطح وسیع مانند فک پایین کاملاً بی دندانی که مقدار زیادی تحلیل استخوان وجود داشته و استخوان کافی برای حمایت از ایمپلنت‌های اندوست وجود ندارد، استفاده می‌شود. اگرچه بیشتر ساختار ایمپلنت زیر بافت لثه است، اما پست‌ها یا میله‌ها در بالای لثه‌ها باقی می‌مانند. روساخت (دندان مصنوعی یا جزئی از آن) به این پست‌ها متصل می‌شود.
ایمپلنت‌های Subperiosteal ایمپلنت‌های دندانی هستند که از یک چارچوب فلزی ساخته شده‌اند. این قاب فلزی زیر بافت لثه اما بالای استخوان فک شما متصل است. از قاب فلزی ایمپلنت ساب پریوستیال بیرون زده، پست‌های فلزی کوچکی هستند. اینها به عنوان لنگرهای دندانهای جایگزینی که جراح دهان شما به ایمپلنت متصل می‌کند استفاده می‌شود. اگر بیش از یک دندان در همان ناحیه دهان خود از دست داده باشید، این و دیگر انواع ایمپلنت ممکن است انتخاب خوبی باشد.
ساختار ایمپلنت ساب پریوستیال
ایمپلنت‌های اندوستیال از سه قسمت اصلی تشکیل شده‌اند: ایمپلنت، اباتمنت و پروتز دندانی. ایمپلنت به طور کلی شبیه یک پیچ کوچک است که معمولاً از تیتانیوم ساخته شده است. در برخی موارد، ایمپلنت می‌تواند سرامیکی نیز باشد. اباتمنت یک قطعه‌ی اتصال دهنده‌ی کوچک است که متناسب با ایمپلنتِ مورد نظر طراحی شده است. سپس پروتز دندانی روی اباتمنت سمان و سفت می‌شود. با توجه به تعداد دندانهای از دست رفته، می‌توان از ایمپلنت‌های اندوستیال برای پشتیبانی از تاج دندان، بریج یا دندان مصنوعی استفاده کرد.
به دلیل این که ایمپلنت‌های ساب پریوستیال در استخوان قرار نمی‌گیرند، ساختار آنها با ساختار ایمپلنت‌های اندوستیال بسیار متفاوت است. به جای استفاده از پیچ ایمپلنت برای تثبیت، در ایمپلنت‌های ساب پریوستیال از یک قاب فلزی استفاده می‌شود که متناسب با استخوان فک و زیر لثه طراحی می‌شود. این قاب فلزی دارای یک سری پست است که سپس برای پشتیبانی از جایگذاری پروتز دندان مانند تاج، بریج یا دندان مصنوعی استفاده می‌شود.
ایمپلنت‌های دندانی زیر پریوستال چه مواردی را درمان می‌کنند؟
همانند سایر انواع ایمپلنت‌های دندانی، ایمپلنت‌های دندانی زیر پریوستال با تهیه یک سیستم پشتیبانی که می‌توان روی آن دندان مصنوعی به طور دائمی قرار داد . از دست دادن دندان را درمان می‌کند. برخی از ایمپلنت‌ها با قرار گرفتن در داخل استخوان فک، این حمایت را فراهم می‌کنند . جایی که از طریق فرآیندی به نام استخوان سازی به استخوان می‌پیوندند. به این نوع کاشت‌ها، ایمپلنت‌های اندوستئال گفته می‌شود. ایمپلنت‌های دندانی زیر پریوستئال حاوی یک چارچوب فلزی است که در بالای استخوان فک قرار می‌گیرد، اما در زیر لثه قرار دارد. .
یک پست متصل به ایمپلنت از لثه بیرون زده و یک تاج یا دندان مصنوعی به طور دائمی به ستون متصل می‌شود. کاشت دندان زیر پریوستئال معمولاً برای افرادی که نیاز به تعویض دندانهای از دست رفته دارند توصیه می‌شود . اما نمی‌توانند از پروتزهای معمولی استفاده کنند و ارتفاع استخوان را برای حمایت از ایمپلنت‌های اندوست ندارند.
برخی از پزشکان از ایمپلنت‌های زیر پریوستئال برای کمک به افرادی که در پوشیدن پروتزهای معمولی مشکل دارند . و استخوان کافی برای کاشت منظم دندان ندارند، استفاده می‌کنند. از آنجا که ایمپلنت‌های زیر پریوست به استخوان متصل نیستند . و فقط روی سطح قرار می‌گیرند، سرانجام از کار می‌افتند . که اغلب باعث از دست رفتن شدید استخوان، درد و عفونت دندان و احتمالاً آسیب به عصب نیز می‌شود.
یک روش قابل پیش بینی برای درمان ریزش شدید استخوان در فک‌ها، تولید استخوان بیشتر با پیوند زدن یا استفاده از تکنیک‌های مدرن مهندسی بافت است. ترمیم استخوان از دست رفته باعث تقویت فک، فرم صورت را بهبود می‌بخشد و به افراد امکان می‌دهد کاشت‌های دندانی منظم با موفقیت طولانی مدت بهتر از کاشت‌های زیر پریوست انجام دهند.
کدام ایمپلنت بهترین است؟
هنگام انتخاب نوع ایمپلنت، مهم است که به یک متخصص ایمپلنت دندان مراجعه کنید تا تعیین کند که چه نوع ایمپلنتی با توجه به نیازهای دندان شما مناسب است. به طور کلی، ایمپلنت‌های ساب پریوستیال برای افرادی که فاقد توده استخوانی کافی برای پشتیبانی از ایمپلنت اندوستیال هستند، ایده‌آل است.
با این اوصاف، برخی از متخصصان ایمپلنت هنوز هم ایمپلنت‌های اندوستیال را در مقایسه با ایمپلنت‌های ساب پریوستیال توصیه می‌کنند، حتی در صورت کمبود توده استخوانی. علت این است که ایمپلنت‌های اندوستیال در مقایسه با ایمپلنت‌های ساب پریوستیال میزان موفقیت بسیار بالاتری دارند. با این حال، اگر فاقد توده استخوانی کافی باشید، دندانپزشک متخصص ایمپلنت شما احتمالاً یک روش مکمل مانند پیوند استخوان یا لیفت سینوس را برای تجمع توده استخوانی قبل از جایگذاری ایمپلنت دندان توصیه می‌کند.
در برخی موارد، متخصص ایمپلنت دندان شما ممکن است نوع خاصی از ایمپلنت اندوستیال را تحت عنوان «ایمپلنت زیگوماتیک» توصیه کند. ایمپلنت‌های زیگوماتیک، ایمپلنت‌های بلندتری هستند که برای پشتیبانی از استخوان زیگوماتیک جایگذاری می‌شوند. از آنجا که استخوان‌های زیگوماتیک یا گونه‌ای مانند استخوان فک، توده استخوانی خود را از دست نمی‌دهند، بنابراین حتی در بیمارانی که دچار تحلیل استخوان شده‌اند، می‌توانند پایه‌ی محکمی را برای ایمپلنت دندان ایجاد کنند.
هزینه ایمپلنت ساب پریوستیال چگونه است؟
هزینه‌های کاشت دندان ساب پریوستیال بسته به دندانپزشک، قانون کشور، تعداد ایمپلنت شما و سختی جراحی متفاوت است. دندانپزشک یا جراح دهان شما قادر به برآورد کتبی هزینه شما خواهد بود. اطمینان حاصل کنید که از همه مواردی که در آن هزینه قرار داده شده است، از جمله مواردی مانند اشعه ایکس و بیهوشی. از ایمپلنت‌های ساب پریوستیال به دلیل ضعف در موفقیت کمتر استفاده می‌شود. اکثر ایمپلنت‌هایی که امروزه استفاده می‌شوند، درون استخوان هستند.