ایمپلنت دندان و ساختار آن

داشتن اطلاعات در مورد درباره ایمپلنت دندان و آشنایی با مراحل درمانی دندان ایمپلنت می تواند این امکان را فراهم نماید که در انتخاب درمان صحیح و تصمیم برای انتخاب نوع درمان با دیدی باز و آگاهانه عمل نمایید. در درمان های رایج قدیمی که به صورت پروتزهای ثابت و متحرک عرضه می گردیدند،  از دندانهای کناری به عنوان پایه (پروتز ثابت) و یا تکیه گاه (پروتز های متحرک) استفاده می گردیدکه این امر منجر به آسیب دیدن دندان های کناری می گردد. جاگذاری کردن دندان بدون دخالت دادن دندانهای کناری در داخل استخوان فک مشابه دندان های طبیعی و تبعاً جلوگیری از به آسیب دیدن دندان های کناری فلسفه ابتدایی ابداع ایمپلنت بوده است.

پیشرفت های علمی حاصله، امیدها را برای بازسازی مطلوب دندان های از دست رفته افزایش داده اما می بایستی به این امر توجه نمود که به دلیل پیچیده بودن مراحل و چالش های متعدد فنی و بیولوژیک این درمان، هر گونه ساده انگاری و عدم دقت علاوه بر صرف هزینه و وقت زیاد در نهایت شاید نتواند انتظارات را بر آورده نماید. شایان ذکر است در پاسخ به این سئوال که ایمپلنت چیست؟ آشنایی با ساختار ایمپلنت دندان کمک شایانی در راستای پاسخگویی جامع به سئوال فوق الذکر و رفع ابهامات مربوطه خواهد نمود. بنابراین سعی گردیده است که در ادامه این مقاله،  ساختار ایمپلنت دندون به صورت مبسوط شرح داده شود.

• ١- بدنه اصلی

  همانگونه که در عکس ایمپلنت در تصویر مقابل مشاهده می نمایید، ساختار اصلی ایمپلنت (قسمت تحتانی در عکس ) یک پایه از جنس فلز تیتانیوم و یا آلیاژهای تیتانیوم به شکل پیچ است که با جراحی ایمپلنت دندان در داخل استخوان فک کاشته می شود. بدین منظور بعد از برش لثه در ناحیه مورد نظر و دسترسی به استخوان فک، با استفاده از دریل و مته ای که هم سایز پایه ایمپلنت است در استخوان فک حفره ایجاد شده و پایه ایمپلنت در داخل حفره قرار می گیرد.

  یکی از دلایل بالا بودن قیمت ایمپلنت علاوه بر بالا بودن قیمت فلز تیتانیوم، نحوه ساخت ایمپلنت می باشد. نحوه ساخت ایمپلنت به گونه ای بوده که ایمپلنت در سطح خود به صورت هوشمند عمل نموده و استخوان مجاور را تحریک به استخوان سازی می نماید. لذا استخوان سازی در اطراف ایمپلنت منجر به استحکام ایمپلنت به استخوان اطراف شده و استحکامی مشابه ریشه دندان طبیعی را فراهم می نماید.

• ٢- اباتمنت یا اتصال دهنده با تاج

  همانگونه که در عکس ایمپلنت دندانی نشان داده شده است، اباتمنت (قسمت میانی در عکس) پس از کار گذاشتن تنه اصلی ایمپلنت (قسمت تحتانی در عکس) برروی ایمپلنت قرار می گیرد و برای حفظ و نگهداری پروتز و یا ساختارهای فوقانی سیستم ایمپلنت بکار می رود. اباتمنت انواع مختلفی دارد که سه نوع عمده آن عبارتند از نوع پیچ شونده که به تنه اصلی پیچ می شود ، نوع سِمآن شونده که به تنه اصلی چسبیده می شود و نوع سوم که به عنوان اتصالات اُوِردِنچِری برای دست دندان کامل و یا پارسیل محکم شده و همراه با ایمپلنت بکار می رو( این نحوه از اتصالات مثل دکمه های فشاری عمل کرده و با فشار جا افتاده و با مختصر فشار جدا می شوند). اباتمنت ممکن است به صورت مستقیم و یا زاویه دار نسبت به تنه اصلی قرار گیرد که نوع مستقیم و زاویه دار هریک کاربردهای مخصوص خود را دارد.

•  ٣- قسمت تاج

  تاج ایمپلنت و یا روکش ایمپلنت (قسمت فوقانی در عکس ایمپلنت دندان) بعد از قالبگیری در لابراتوار ساخته می شود و فرم روکش و رنگ آن بسته به فضای موجود و دقت دندانپزشک متفاوت خواهد بود. روکش مناسب برای ایمپلنت، سطح جونده مناسب جهت تغذیه بیمار و نیز رنگ و فرم مناسبِ زیبایی دندان ها را فراهم می نماید. همچنین، روکش ایمپلنت بایستی به گونه ای ساخته شود که رعایت بهداشت آن آسان بوده و به روشهای معمول بتوان آن ها را تمیز نمود.

  طول عمر

  طول عمر ایمپلنت دندان یکی دیگر از سئوالاتی است که امروزه برای بسیاری از بیماران مطرح می گردد. در این مقاله سعی بر آن شده است که در راستای پاسخ به سئوال فوق، اطلاعاتی درباره عمر ایمپلنت در اختیار خوانندگان قرار گیرد.

  امروزه در طراحی و ساخت ایمپلنت از تکنولوژی‌های نوین ‌استفاده می گردد که این امر به همراه انجام صحیح و دقیق روش های جراحی ایمپلنت دندانی منجر می گردد که عمر ایمپلنت در فک بسیار افزایش یافته و می توان در شرایط ایده‌آل برای ایمپلنت‌ عمر نا محدود را متصور گردید. به طور کلی، عمر ایمپلنت بستگی به عوامل مختلفی دارد که از آن جمله می توان به تکنولوژی ساخت، جنس و مشخصات مکانیکی ایمپلنت و همچنین رعایت بهداشت دهان و دندان بیمار اشاره نمود.

  البته لازم به ذكر است كه همانند سایر درمان های دندان پزشکی، عمر نا محدود ایمپلنت بدون رعایت مناسب بهداشت دهان و دندان توسط بیمار و انجام معاینات دوره ای توسط دندان پزشک میسر نخواهد بود.