تاثیر دخانیات برا ایمپلنت دندان
چند روز بعد از ایمپلنت دندان نباید قلیان و سیگار کشید؟ برای افراد سیگاری نیز مانند سایر افراد امکان کاشت ایمپلنت دندان وجود دارد. گرچه باید چالش های زیادی را برای مراقبت و نگهداری ایمپلنت های دندانی انجام دهند. و با عمل به دستورالعمل های جراح دندان پزشک، تا حد امکان چند روز قبل و بعد ایمپلنت به مصرف سیگار یا قلیان نپردازند.
تأثیرات مخرب قلیان و سیگار بر ایمپلنت دندان
ایمپلنت دندانی بعد از برش در لثه، در استخوان فک قرار می گیرد و با بافت های اطراف استخوان ترکیب می شود. ولی در افراد وابسته به مصرف دخانیات، نیکوتین فراوان موجود در قلیان مانع از خون رسانی کافی به لثه ها شده و در نهایت موجب ضعف سیستم ایمنی دندان، عفونت و شکست ایمپلنت می شود.
مطالعه ادامه مقاله چند روز بعد از ایمپلنت نباید قلیان و سیگار کشید؟، را به شما توصیه می کنیم.
مطالب خواندنی دکتر بهنام خرمی جراح بینی اصفهان :
- کبودی بعد از عمل راینوپلاستی چیست؟
- تامپون بینی چیست؟
- تورم بعد از عمل بینی چقدر طول می کشد؟
- جراح فک اصفهان
- تزریق بعد از راینوپلاستی چیست؟
- عمل گرافت پوست و جراحی فک و صورت
- بهترین جراح بینی اصفهان
- قبل از عمل راینوپلاستی رژیم غذایی خاصی لازم داریم؟
- چه موقع پس از عمل بینی برای بارداری مناسب است؟
- آیا میتوان بعد از جراحی بینی ورزش بدنسازی انجام داد؟
۱. تضعیف سیستم ایمنی
نیکوتین وارد شده به بدن با ایجاد اختلال در جریان اکسیژن رسانی به اندام های مختلف از جمله بافت دهان، سیستم ایمنی و قدرت درمانی بدن شما را به تدریج کاهش می دهد.
۲. بیماری های لثه ای
در واقع بافت های داخلی دهان و یا حتی غدد بزاقی در معرض آسیب دود سیگار و قلیان هستند و این یعنی ضخیم شدن سلول های پوست، کاهش بزاق و خشکی دهان، پوسیدگی سریع دندان و بیماری های لثه ای را به دنبال دارد.
۳. عفونت
برش های ایجاد شده در لثه برای کاشت ایمپلنت دندانی، در معرض عفونت قرار دارند. مصرف دخانیات به ویژه قلیان پس از جراحی، باکتری های دهان را افزایش داده و مسیر ورود آن ها به محل ایمپلنت را هموار می کند. وجود ترکیبات سمی در دود، با کاهش جریان خون، توانایی بهبود زخم را به حداقل می رساند و درنتیجه سبب عدم موفقیت کاشت ایمپلنت می شود.
۴. افزایش دوره نقاهت
در افراد طبیعی بهبود استخوان فک، پس از جراحی ممکن است به طول ۶ ماه بینجامد.زیرا سطح اکسیژن خون در بدن این افراد پایین است و سلول ها در معرض آلاینده های مضر مثل نیکوتین، مونوکسید کربن و نیکوتین قرار دارند.
لطفا تا پایان مقاله چند روز بعد از ایمپلنت نباید قلیان و سیگار کشید؟، ما را همراهی کنید.
۵. تخریب ایمپلنت
اگر مصرف دخانیات در دوره بهبودی بعد از عمل ترک نشود، ایمپلنت جایگزین دندان، نمی تواند استحکام خود را حفظ کرده و به مرور زمان قابلیت سریع شکنندگی به خود می گیرند.
۶. خطر پری ایمپلنتیت
این بیماری با تجمع باکتری ها در اطراف پایه ایمپلنت و عفونت و التهاب بافت های لثه و استخوان رخ می دهد.
بعد از ایمپلنت دندان قلیان و سیگار نکشید !
توصیه می شود حداقل یک الی دو هفته قبل از جراحی، عادت مصرف قلیان را ترک کرده یا به حداقل ممکن برسانید. البته مدت زمانی که شما بتوانید بعد از جراحی به مصرف سیگار یا قلیان ادامه دهید، بستگی به شرایط بدنی شما و شانس استخوانی شدن دارد. به عبارتی طول دوره نقاهت در افراد متفاوت است. ولی به طور میانگین بهتر است دو الی سه ماه از استنشاق دود خودداری کنید.
به نظر می رسد که در هفته اول پس از جراحی، بدن شما قادر به تولید لخته های خونی به منظور حفاظت از محل ایمپلنت باشد ولی مصرف قلیان، مکیدن نی، یا تف کردن، باعث شل شدگی و حتی از بین رفتن لخته ها و خشکی حفره می شود.
علاوه بر آن، مدت جوش خوردن و طول عمر پایه ساخته شده از تیتانیوم ایمپلنت بستگی به مراقبت های پس از کاشت دارد. در صورتی که بیمار عادت قلیان کشیدن را قبل و بعد جراحی ترک نکرده باشد، زمان جوش خوردن پایه ایمپلنت در استخوان فک و روند بهبودی افزایش می یابد.
مراقبت های بعد از ایمپلنت دندان
مراقبت صحیح شما بعد از جراحی از عواملی است که موفقیت روند درمان را تضمین می کند. این توصیه های مراقبتی عبارتند از:
- خودداری از شستن دهان تا ۸ ساعت اول
- اجتناب از فعالیت های سنگین در دو روز اول
- قرار دادن کیسه یخ برای کاهش تورم و درد
- مصرف داروهای مسکن و آنتی بیوتیک با تجویز پزشک
- خودداری از مصرف نوشیدنی گازدار مثل الکل، نوشابه
- خودداری از مصرف دخانیات
- قرار دادن کمپرس گرم برای کاهش درد
- رعایت بهداشت دهان و دندان برای افزایش دوام ایمپلنت
- شست و شوی روزانه دهان با آب نمک جهت میکروب زدایی
- استفاده از دهان شویه های مخصوص برای جلوگیری از عفونت لثه
از حساس ترین نواحی بدن که به راحتی تحت تأثیر مصرف سیگار و قلیان و گازهای سمی ناشی از آن قرار می گیرد، دهان و دندان است. بافت های داخلی دهان در تماس با تنباکو حالت سوخته به خود گرفته و با افزایش کراتوسیس، به رگ های محیط دهان و غدد بزاقی آسیب وارد کرده وخون رسانی را دچار اختلال می کند.