جوان‌سازی صورت به مجموعه‌ کوشش‌هایی گفته می‌شود که در جهت جوان‌تر نشان دادن صورت انجام می‌گیرد. اینها شامل استفاده از درمان‌های داروییِ موضعی مثل پماد‌ها وکرم‌ها، تراشیدن لایه سطحی پوست، انجام لیزر، تزریق بوتاکس و ژل، مزوتراپی و بالاخره جراحی می‌شود. در این نوشتار شما به طور خلاصه با علل پیر شدن صورت درمان و پیشگیری آن آشنا خواهید شد.

چرا صورت پیر می‌شود و شادابی و طراوت جوانی را از دست می دهد؟

صورت همانند دیگر ارگان‌ها و اندام‌های بدن مشمول پیری است ولی به دلیل اینکه بیش از نقاط دیگر بدن در معرض دید است، علایم پیری درآن بارزتر و قابل توجه‌تر است. به مرور زمان عوامل متعددی با‌عث تغییراتی در صورت و به خصوص پوست آن می‌شود که اهم آن عبارتند از:

۱) قرارگرفتن در معرض نور خورشید: نورخورشید مهمترین عامل تغییرات پوستی است. در سنین جوانی موادی در پوست وجود دارند که به صدمات ناشی از نور خورشید مقاومت نشان می‌دهند ولی به مرور زمان این مقاومت از بین رفته و عوارض نورخورشید بر پوست ظاهر می‌گردد.
۲) آلودگی شیمیایی و بیولوژیکی: آلودگیهای زیست محیطی در هوا، خاک،آب و وسایل دیگر نقش مهمی در پیر شدن صورت دارند.
۳) تغییرات هورمونی و کاهش تولید کلاژن (ماده‌ای که نقش اساسی در طراوت و استحکام پوست دارد)
۴) نازک شدن پوست به دلیل افزایش رادیکال‌های آزاد اکسیژن
۵) تغییرات استخوانی صورت
۶) عدم توجه به مراقبت از پوست از قبیل استعمال دخانیات و مصرف برخی مواد غذایی مضر
۷) بیماری‌های پوستی مثل آکنه، آبله و غیره
۸) مسائل ژنتیک

چه تغییراتی با افزایش سن در صورت رخ می دهد؟

افزایش سن باعث تغییراتی در تمامی اندام‌های صورت می‌گردد. پوست و بافت زیر پوستی مثل چربی‌ها، پلکها و چشم، بینی، استخوان‌ها، لبها، چانه و گونه همگی دستخوش تغییر می‌شوند. پوست به عنوان پوشاننده تمامی ارگان‌های صورت در این میان از همه مهم‌تر است. به مرور زمان بافتهای قوام دهنده پوستی مثل بافتهای کلاژن تحلیل رفته و قدرت ارتجاعی پوست کم می‌شود.
کلاژن پروتئین اصلی پوست می‌باشد و از فیبرهایی تشکیل شده که به پوست قوام داده و در نتیجه باعث خاصیت ارتجاعی (الاستیک) می‌شود. نزدیک به ۸۰ % از بافت‌های پوست را کلاژن تشکیل می‌دهد. به مرور زمان فیبرهای کلاژن شکننده و کم می‌شوند.

همین مساله باعث کش آمدن پوست و افتادگی و چین و چروک می‌شود. همچنین چربی‌هایی که در برخی قسمتها وجود دارد، کم شده و برجستگی و شادابی پوست را کم می‌کند (مثل گونه ها و اطراف چانه) همچنین با افزایش سن پوست ضخیم‌تر می‌شود که علت آن کمتر شدن پوسته‌ریزی و باقی ماندن طولانی‌تر لایه سلول‌های مرده روی سطح پوست می‌باشد. به علاوه شاهد به وجود آمدن حفرات عمیق‌تر پوستی و دانه‌های سیاه و افزایش رویش مو در نقاط مختلف صورت از جمله بینی و گوش هستیم.

برای جلوگیری و یا به تاًخیر انداختن پیر شدن صورت چه باید کرد؟

با اقداماتی می‌توان پیرشدن پوست و صورت را به تاخیر انداخت ولی این مساله غالبا نادیده گرفته می‌شود. چنانچه این اقدامات به درستی انجام پذیرد، پیری دیرتر به سراغ چهره انسان می‌رود. البته برخی از پدیده‌های پیری همچون عوامل ارثی را به هیچ وجه نمی‌توان از بین برد ولی روند بسیاری از آنان را می‌توان کند کرد.

۱ – نورخورشید:
همان طور که بحث شد مهم‌ترین عامل نور خورشید است که تا حد زیادی می‌توان از آن جلوگیری کرد. اجتناب از نور آفتاب در ساعات اوج آن (۱۰ صبح تا ۳ عصر) استفاده از کلاه و لباس مناسب و عینک و همچنین کرم‌های ضد آفتاب به میزان مناسب راه‌حل‌های خوبی‌ است.

۲ – غذا و سلامتی:
نوشیدن آب به میزان کافی (۶ تا ۸ لیوان در روز) کمکی موثر در حفظ رطوبت و شادابی پوست بوده و علاوه بر آن سمومی را که باعث آسیب به پوست می شود، به سهولت دفع می‌کند.
غذای حاوی فیبر، حبوبات، سبزیجات، ماهی، لبنیات و میوه‌های تازه و پرهیز از چربی‌ها ی حیوانی و قند فراوان و نمک پوست را با طراوت نگاه می‌دارد.
پرهیز از استرس
پرهیز از تغییرات زیاد وزن
خواب و استراحت به میزان کافی
ورزش مناسب

۳ – مراقبت های پوستی:

پوست را همیشه تمیز نگاه دارید و در هوای سرد و خشک حتماٌ پوست را با استفاده از کرم‌های مرطوب کننده، مرطوب نگاه دارید.

از شستن بیش از حد با صابون و شامپو اجتناب کرده و از تماس با مواد سفید کننده جداٌ خودداری نمایید.

از آرایش‌های غلیظ اجتناب نمایید. این مواد با دارا بودن مواد شیمیایی ممکن است برای سلامت پوست مضر باشند. به علاوه پاک کردن آرایش‌های عمیق و سنگین می‌تواند به پوست آسیب برساند.

از استعمال سیگار و قلیان و هر نوع دخانیات جداً پرهیز کنید.

از اخم کردن و حرکات مکرر که باعث ایجاد چروک می‌شود اجتناب نمایید.

ورزش کنید.

پیری پوست چه علایمی دارد ؟

مهم‌ترین علایم پیرشدن پوست ایجاد چین و چروک‌ها است که ابتدا بسیار ظریفند ولی به تدریج عمیق‌تر می‌شوند . این چین و چروک‌ها در مناطق مختلف صورت از جمله پیشانی، اطراف چشم، گونه‌ها و روی لب‌ها بروز می‌کنند.
علامت دیگر، افتادگی پوست است که در نقاطی همچون گونه‌ها ممکن است فرو رفتگی‌هایی ایجاد شود.
علائم دیگر افزایش رنگدانه‌های پوستی و یا در پوست‌های سفید تلانزکتازی (رگهای ظریف زیرپوستی) می‌باشد.
امروزه چه اقداماتی جهت جوان‌سازی صورت انجام می‌شود؟
برحسب نوع و میزان اشکالات می‌توان از یک و یا ترکیبی از درمان‌های زیر استفاده کرد:

الف: درمان‌های دارویی

هدف درمان‌ های دارویی، عمدتاٌ مرطوب نگاه‌ داشتن و پاکسازی پوست از سلولهای مرده می‌باشد. داروهای مرطوب کننده آنتی اکسیدان و تسریع کننده پوسته ریزی به همین منظور استفاده می‌شوند. به علاوه برخی داروها می‌توانند لکه‌های پوستی را کم رنگ‌تر کرده و یا باعث افزایش ساخت و قدرت کلاژن زیر پوستی شوند. لازم به ذکر است که بعضی از این داروها باید برای تمام عمر استفاده شوند. همچنین نمی‌توان انتظار داشت که چین و چروک و یا افتادگی پوست با استفاده از آنها حتی به مدت طولانی بهبود چندانی پیدا کند.

ب: مزوتراپی

یک درمان غیر جراحی برای زیباسازی پوست است دراین روش تزریق‌های متعددی از داروهای شیمیایی و هومیوپاتیک، ویتامین‌ها و موادگیاهی در چربی زیرپوستی انجام می‌شود. با این تزریق‌ها موادغذایی و اکسیژن به بافت‌های زیر جلدی رسیده و باعث رشد و استحکام بافتهای کلاژن و الاستین می‌گردد.

ج: تزریق ژل و بوتاکس

ژل‌ها برای پرکردن برخی فرورفتگی‌ها و شیارها مثلا ناحیه پیشانی، گونه و یا خط خنده و یا به منظور حجم دادن به نقاطی مثل لب‌ها استفاده می‌شوند. ژل ها انواع مختلفی دارند که پایداری و دوام آنها متفاوت است. معروف‌ترین و شایع‌ترین آنها کلاژن و اسید هیالورانیک می‌باشد که در حدود یکسال باقی می‌ماند. همچنین می‌توان از چربی خود بیمار استفاده کرد.
بوتاکس ماده‌ای است که باعث از کارافتادگی ماهیچه‌ها ی زیر پوست می‌شود . انقباض این ماهیچه ها به همراه شل شدن و کش آمدن پوست باعث ایجاد چین و چروک می‌گردد که این ماده با شل کردن ماهیچه ها آنها را از بین می برد. از بوتاکس می‌توان برای بر طرف کردن چین‌های پیشا‌نی و خط اخم و همچنین چینهای ظریف اطراف چشم استفاده نمود. چنانچه با دقت و به اندازه لازم تزریق شود عوارضی نداشته و اثر آن بین ۳ تا ۶ ماه باقی می‌ماند.

د: لیزر

انواع مختلفی از لیزرها برای پوست به کار می‌روند. برخی از لیزرها جهت تقویت کلاژن‌های زیر پوست و برخی برای ازبین بردن رگهای خونی سطحی و بعضی هم برای هم‌سطح کردن نقاط فرو رفته و برجسته به کار گرفته می‌شوند. از لیزر می‌توان در برداشتن موهای زاید که با بالا رفتن سن افزایش می‌یابند و همچنین کم رنگ و یا پر رنگ کردن لکهای پوستی استفاده کرد.

ه: تراشیدن پوست

در حقیقت یک نوع جراحی سطحی پوست است که در آن لایه‌های خارجی و بیرونی پوست تراشیده می‌شوند. با تراشیدن این لایه‌ها که عمدتاٌ ازسلول‌های مرده تشکیل شده‌اند، فرو رفتگی‌ها و برجستگی‌های پوست از بین رفته و پوست صاف‌تر و شفاف‌تر به نظر می‌آید. این کار می‌تواند توسط وسایل مکانیکی همچون دریل‌های مخصوص و یا لیزر انجام گیرد. این عمل با بی‌حسی موضعی انجام شده و پس از آن پوست قرمز و ملتهب به نظر می‌رسد و چند ماه طول می‌کشد که به حالت طبیعی برگردد .

در همه جوامع و برای همه انسانها مو یک سمبل مهم بوده و امروزه نیز مو و طرز آراستن آن علاوه بر آنکه موید سلامتی و جوانی است دارای اهمیت فراوان اجتماعی ٬ فرهنگی و حتی مذهبی است ٬ به طوری که در طرز تلقی مثبت فرد از شخصیت خود و اعتماد به نفس در زندگی فردی و اجتماعی نقش به سزا و انکار ناپذیری دارد ∙ با توجه به این مهم ٬ بیماریهای مرتبط با مو و ریزش آن بیش از آنچه که از نظر جسمی و ظاهری مشکل ساز باشد از نظر روحی ٬ روانی و اجتماعی بر فرد تاثیر گذار بوده و ترمیم و درمان آن به همین نسبت در ارتقاء اعتماد به نفس وی در جامعه موثر است ∙

تاریخچه
قدیمی ترین متن پزشکی موجود ٬ مربوط به پاپیروسی از مصر باستان است که در آن پزشکان پمادی مخلوط از چربی کروکودیل و ∙∙∙ برای درمان ریزش مو تجویز کرده اند ∙ از طرفی بقراط ٬ پزشک یونان باستان متوجه ارتباط بین اندامهای جنسی و طاسی در مردان شده بود و اولین کسی بود که دریافت مردان خواجه دچار طاسی مردانه نمی شوند ∙ لازم به ذکر است که بقراط خود نیز طاس بود ∙ تجویز وی جهت ترمیم و جلوگیری از ریزش مو ٬ استعمال مخلوطی از زیره سبز ٬ ترب کوهی ٬ گزنه در منطقه طاسی بود ∙ امروزه در برخی از منابع از منطقه ای از سر که شامل پشت سر و طرفین بوده و دچار ریزش مو نمی شود با اصطلاح تاج گل بقراطی یا Hippocratic Wreath نام برده می شود ∙

کوتاه در باب مو
هر فرد روزانه بین 70 تا 100 تار مو از دست می دهد به طوری که هنگام شانه زدن تعداد اندکی مو در لا به لای شانه و برس مشاهده می شود ∙ اگر این تعداد زیاد شود به طوری که حتی روی بالش قابل مشاهده باشد می تواند هشدار دهنده و قابل بررسی باشد ∙ سوء تغذیه ٬ بیماری شدید و ناتوان کننده و کمبود ویتامینها

بیماریهای مرتبط با مو و ریزش آن بیش از آنچه که از نظر جسمی و ظاهری مشکل ساز باشد از نظر روحی ٬ روانی و اجتماعی بر فرد تاثیر گذار بوده و ترمیم و درمان آن به همین نسبت در ارتقاء اعتماد به نفس وی در جامعه موثر است ∙

همگی باعث تشدید ریزش موی معمولی می شوند ∙ از طرفی تعداد موهای هر شخص در زمان تولد مشخص بوده و بیش از آن نمی شود ∙ این موضوع ربطی به تغذیه ٬ شیوه زندگی و میزان دریافت ویتامین در رژیم غذایی فرد ندارد ولی این قطر تار مو است که از طفولیت تا بلوغ افزایش می یابد ∙ در زمان بلوغ خط موی سر Hair-Line بسیار پایین است که تا سن 20 تا 22 سالگی عقب نشینی کرده و بالاتر می رود و در یک فرد کاملا بالغ این پسرفت متوقف شده و ثابت می ماند مگر اینکه دارای زمینه ژنتیکی برای ریزش مو باشد که دچار وضعیت ریزش موی مردانه یا طاسی با طرح مردانه می شود ∙ در حال حاضر متخصصان معتقدند که هورمون تستوسترون توسط آنزیمی به ( DHT )

سوء تغذیه ٬ بیماری شدید و ناتوان کننده و کمبود ویتامینها همگی باعث تشدید ریزش موی معمولی می شوند

دی هیدروتستوسترون تبدیل شده و این ماده پس از اتصال به گیرنده های اختصاصی که روی پیاز مو قرار دارند باعث تغییراتی در پیاز مو می گردد ∙

درمان های موجود
بسته به عامل ریزش مو ٬ درمان مربوطه از طرف پزشک پیشنهاد می گردد ∙ در مواجهه با ریزش موی ژنتیکی در مردان سه راه وجود دارد :
1. درمان دارویی : محلول موضعی ماینوکسیدین که با غلظت های متفاوت مورد تجویز قرار می گیرد و قرص خوراکی میناستراید که این دارو مورد تایید انجمن دارو و غذای آمریکا ( FDA ) می باشد ولی به طور دائمی اثر مفیدی بر طاسی با طرح مردانه ندارند ∙
2. بازسازی موهای از دست رفته با پیوند موی طبیعی ∙
3. عدم درمان که منجر به پیشرفت طاسی می شود ∙

چنانکه می دانید و قبلا نیز اشاره شد مو ٬ نقش عمده ای در سلامت و زیبایی ظاهر انسان دارد ٬ مردم نیز همیشه به آن اندیشیده اند و همچون هر دغدغه دیگری برای مراقبت از آن به دنبال اطلاعات بوده و آن را درست یا نادرست از منابع در دسترس کسب کرده اند ∙ برای مراقبت از موهایمان بهتر است به طور صحیح از آن نگهداری نموده و آگاهانه سلامت آن را تضمین نمائیم ٬ پس در این شماره به نکاتی ساده در این زمینه اشاره خواهیم داشت ∙

تاثیر انتخاب شوینده ها :
حتی الامکان بهتر است شوینده مو با توجه به نوع مو ( خشک ٬ نرمال یا چرب ) انتخاب شود ∙ تعداد دفعات شستشوی مو باید بر اساس فعالیت فیزیکی فرد تعیین شود و می تواند از 2 بار در هفته تا هر روز باشد ∙ بهتر است در هنگام شستشوی موها از کشیدن و چنگ زدن محکم آنها خودداری کنید زیرا ماساژ ملایم کافی است ∙ در صورتی که عادت به حمام روزانه دارید یک بار شستشو با شامپو در هر بار استحمام کافی است در غیر این صورت دوبار شستشو لازم است ∙ پس زا شستشو و آب کشی مو با آب سرد ٬ نشاط و درخشندگی بیشتری برای آن ایجاد می شود ∙ در مورد شامپوها ٬ قابل ذکر است که ترکیب همه شامپوها یکسان است و شامل مواد پاک کننده و حالت دهنده و سورفاکتانت بوده و تفاوت آنها در نوع مواد حالت دهنده آن است ∙

در هر صورت شامپو در رشد و حیات مو نقش کمی داشته و نقش بیشتر آن در پاک کنندگی مو می باشد در واقع هیچ شامپویی ٬ موها را پرپشت تر نمی کند ∙ سدر ٬ کتیرا ٬ حنا و ∙∙∙ در شامپو اثر تقویتی بر مو ندارد ∙ سدر یشتر اثر ضد چربی بر موها داشته و بهتر است برای موهای چرب استفاده شود ∙ کتیرا اثر حالت دهندگی داشته و موها را نرم تر می کند پس شامپوهای حاوی کتیرا برای موهای زبر و خشک بهتر است ∙ ژل های حالت دهنده که برای موها استفاده می شود بهتر است زیاد بکار برده نشود ∙ البته مواد نرم کننده مو ٬ الکتریسیته ساکن را در موها کم کرده و مو را خوش حالت تر می نماید ولی تاثیری در رشد آن ندارد ∙

برس زدن مو :
بدیهی است برس زدن مو مفید است ولی 2 تا 3 بار شانه زدن مو در روز برای موها کافی است و بیش از آن نه تنها به افزایش جریان خون کمکی نمی کند بلکه در برخی موارد باعث کشیده شدن موها شده و در دراز مدت آسیب هایی چون موخوره ٬ کم پشتی و شکستگی را در تار موها به وجود می آورد ∙ از طرفی نوع شانه ٬ باعث افزایش رشد مو نمی شود ولی بهتر است از شانه ها و برس های فلزی توک تیز استفاده نشود ∙ برس ها و شانه ها با دندانه های گرد و عریض و فواصل مناسب و با جنس نرم و انعطاف پذیر منلسب تر می باشند ∙ حتی الامکان بهتر است از شانه زدن موهای خیس خودداری شود ∙

خشک کردن موها :
پس از استحمام ٬ بهترین روش خشک کردن مو به شکل طبیعی است ∙ بهتر است از سشوار کردن زیاد پرهیز کنیم و در صورت استفاده از آن به موارد ذیل توجه کنیم :
در سشوار کردن بهتر است از حرارت زیاد استفاده نمی شود ∙ü
بهتر است فاصله سشوار با مو بیش از 20 سانتی متر باشد ∙ü
بهتر است از سشوار بیش از 1 تا 2 بار در هفته آنهم در صورت نیاز استفاده نشود ∙ü
لازم نیست تا خشک شدن کامل مو از سشوار استفاده شود ∙ü
کلیه اموری چون صاف کردن مو ٬ بابلیس ٬ مش کردن ٬ تافت زدن ٬ فر کردن وü ∙∙∙ به شکل بالقوه می تواند سبب آسیب جدی به مو شود به خصوص وقتی به طرز صحیح استفاده نشود و یا با فاصله زمانی کوتاه و مکرر استفاده شود ∙

رنگ مو :
رنگ مو نیز به علت شیمیایی بودن می تواند باعث آسیب به مو شود به ویژه رنگ موهای دائمی تر امکان آسیب رسانیدنشان به مو جدی تر است ∙ رنگ کردم مو به وسیله رنگ هایی که حاوی آمونیاک است می تواند باعث بروز حساسیت در پوست شود در هر صورت رنگ موهای طبیعی بهتر از نوع شیمیایی آن است ∙ بهتر است موهای رنگ شده کمتر در معرض تابش مستقیم آفتاب قرار گیرد همچنین برای شستشوی آن از شامپوهای مخصوص موهای رنگ شده استفاده شود ∙

به تدریج و با افزایش سن تغییراتی در پوست رخ می دهد بدین ترتیب که نازک تر شده و چین های ظریفی بر روی آن پدیدار می شود. فعالیت غدد مولد چربی ( سباسه ) کمتر شده و پوست رو به خشکی می رود. تعداد رگ هایی که به پوست خون می رسانند کاهش یافته و پوست شکننده تر می شود و درخشش و رنگ شاداب پوست نیز کم می شود.

اگر به خوبی از پوست خود مراقبت کنید مثلا” از نور آفتاب دوری کرده و با صابون ملایم آن را بشویید یا به طور مرتب از مرطوب کننده استفاده نمایید ، می توانید این روند طبیعی را کند کرده و از بسیاری از مشکلات پوستی هم پیشگیری کنید. روش های ساده ای که در اینجا مطرح می کنیم ، پوست شما را سالم تر و درخشان تر نگه می دارد:

1 از خود در برابر نور آفتاب محافظت کنید.

مهم ترین راه مراقبت از پوست ، محافظت از آن در برابر نور آفتاب است. این نور در خود اشعه ماورا بنفش دارد. اشعه ماورا بنفش قابل دیدن نیست ولی قدرت زیادی داشته و با آسیب به پوست ، منجر به ایجاد چروک های عمیق ، خشکی و خشن شدن پوست ، لک های پوستی ، و حتی اختلالات خطرناکی مانند تومورهای بدخیم می شود ( تاثیر اشعه آفتاب در ایجاد سرطان های پوستی را در شیوع بیشتر این بیماری در بین کشاورزان که بخش عمده ای از وقت خود را زیر آفتاب می گذرانند ، می توان بخوبی مشاهده کرد). درواقع بیشتر تغییرات پوستی که دراثر افزایش سن می بینیم ناشی از یک عمر تابش آفتاب است. برای مقابله با تاثیر منفی نور آفتاب بهتر است : الف در ساعاتی که نور خورشید به شدت می تابد ، از آن اجتناب کنید. بیشترین ضرر نور آفتاب بین ساعات ده صبح تا چهار عصر است. سعی کنید در این ساعتها کمتر در فضای باز رفت وآمد کنید. ب از لباس های محافظ استفاده کنید. سعی کنید با استفاده از لباس هایی مانند پیراهن آستین بلند ، و نقاب یا کلاه لبه دار، پوستتان را بپوشانید. به یاد داشته باشید که برخی پارچه ها برای حفاظت در برابر نور آفتاب موثرترند برای مثال کتان در این زمینه بهتر از لباس های بافته شده نازک است. “ضدآفتاب” ها را فراموش نکنید. میزان محافظت کنند گی مواد ضدآفتاب با واحدی به نام ” اس پی اف ” سنجیده می شود. در ایران بهتر است از ضدآفتاب هایی استفاده کنیم که اس پی اف آنها از 30 به بالا باشد. ضدآفتاب را 20 دقیقه قبل از انکه وارد فضای باز شوید بزنید و هر دوساعت یا بعد از عرق کردن شدید یا خروج از حمام و استخر، آن را تجدید نمایید.

2 سیگار نکشید.

مصرف دخانیات به روند پیرشدن پوست سرعت می بخشد و چین وچروک ها را اضافه می کند. تغییرات پوستی ناشی از مصرف دخانیات در جوانان ممکن است بعد از ده سال خود را نشان دهد.

سیگار باعث تنگ شدن رگها در لایه های خارجی پوست می شود. در نتیجه جریان خون در این نواحی کم شده و اکسیژن و مواد مغذی کمتری به آنها می رسد. از جمله این مواد مغذی که برای سلامت پوست اهمیت دارند ، می توان از ویتامین آ نام برد. شخص سیگاری با استنشاق دود سیگار مجموعه عظیمی از مواد سمی را نیز وارد بدن خود می کند. همه این ها باعث می شود که رشته های الاستیک ( الاستین ) و کلاژن پوست دچار آسیب بیشترشده و قوام و انعطاف پذیری آن به شدت کاهش یابد. نتیجه مطالعه ای که سال 2002 در امریکا بعمل آمده نشان می دهد که چین وچروک صورت در سیگاری ها حتی در سن 20 سالگی با میکروسکوپ بوضوح دیده می شود. ضمنا” صورت افرادی که به مدت چند سال سیگار کشیده باشند به رنگ زرد خاصی در می آید که ظاهری بیمارگونه به آنان می دهد.

علاوه بر اینها، کسی که سیگار می کشد مکررا” تغییراتی در شکل صورت خود ایجاد می کند ( مثل حلقه کردن لب ها هنگام بیرون دادن دود یا نیمه بسته کردن چشم ها و فشار روی عضلات دورچشم برای جلوگیری از ورود دود ) که خود این حرکات به مرور زمان در ایجاد چین و چروک نقش موثری دارند.

3 – با ملایمت پوست خود را بشویید.

یکی از اصول مهم مراقبت از پوست ، تمیزکردن آنست. این کار را باید با ملایمت انجام دهید یعنی : الف برای شستشو از آب ولرم استفاده کنید و زمانی را که درحمام می مانید کوتاه کنید. آب داغ و دوش گرفتن های طولانی چربی لازم و طبیعی روی پوست شما را از بین می برد. سعی کنید زمان دوش گرفتن تان از 15 دقیقه بیشتر نشود ( هرقدر این زمان کمتر باشد، بهتر است ) . ب از صابون های قوی استفاده نکنید. صابون های قوی که چربی های طبیعی پوست را به طور کامل از بین می برند، باعث خشکی پوست می شوند. بهتر است از صابون های ملایم یا مایعات بدن شوی که مواد نرم کننده دارند، استفاده کنید. ج اگر پوستی حساس دارید از شوینده هایی که عطر و رنگ زیادی دارند استفاده نکنید. این مواد ممکن است پوستتان را تحریک کرده و منجر به واکنش های حساسیتی ( آلرژیک ) شوند. د به یاد داشته باشید که پوست دور چشم ها بسیار حساس است لذا برای پاک کردن این نواحی از اسفنج های نرم یا پنبه ومواد مناسب استفاده نمایید ( بعضی افراد از وازلین یا روغن زیتون یا روغن کنجد یا شامپوبچه برای پاک کردن آرایش دورچشم استفاده می کنند و نتایج خوبی هم گرفته اند و البته درهزینه لوازم آرایش خود نیز صرفه جویی کرده اند مثلا” می توانید کمی روغن زیتون را روی پنبه مرطوب ریخته و روی قسمتهای آرایش شده بکشید و سپس درصورت لزوم با پنبه خشک بقایای آن را پاک کنید). د بعد از شستن پوست یا دوش گرفتن ، به آرامی با گذاشتن و برداشتن حوله ، پوست را کمی خشک کنید به طوری که اندکی از رطوبت روی آن باقی بماند و سپس بلافاصله مرطوب کننده مناسب را برروی پوست خود بمالید.

4 – به طور منظم پوست خود را مرطوب کنید.

همان طور که در مقاله دیگری مفصلا” توضیح داده ام ، مرطوب کننده ها به حفظ رطوبت طبیعی پوست کمک می کنند و در واقع لایه ای برروی پوست ایجاد می کنند که مانع خروج آب از آن خواهد شد. بعضی از آنها هم کمی آب در خود دارند و این آب به مرطوب نگه داشتن پوست کمک می کند. برخی مرطوب کننده ها ، حاوی ضدآفتاب نیز هستند.

5 – در تراشیدن موها دقت کنید.

یکی از راههای ارزان و رایج برای رفع موهای زائد ، تراشیدن آنهاست . ولی تراشیدن می تواند باعث تحریک پوست شود. این مسئله در پوست های نازک ، خشک و حساس بیشتر دیده می شود. برای این کار بهتر است : الف قبل از تراشیدن موها ، یک پارچه یا حوله را که با آب گرم خیس کرده اید روی ناحیه مربوطه قراردهید تا موها نرم شوند یا می توان کلا” این کار را به بعد از دوش گرفتن موکول کرد. ب پوست خشک را نتراشید. از ژل یا کف یا لوسیون مخصوص این کار استفاده کنید تا به پوست آسیب کمتری وارد شود. ج از یک تیغ تیز و تمیز استفاده کنید. اگر با ماشین این کار را می کنید ، همیشه لازم نیست که آن را روی آخرین درجه بگذارید. د تیغ را در جهت رویش مو حرکت دهید نه خلاف جهت آن . ه بعد از تراشیدن ، پوست را با آب ولرم بشویید. و بعد از تراشیدن موها از لوسیون های مخصوص بعد از اصلاح استفاده کنید تا ضمن رفع التهاب احتمالی ، نرمی و لطافت پوست نیز حفظ شود.

6 موقع خوابیدن کمتر صورت خود را روی بالش قراردهید.

اینکه هرشب موقع خواب صورت خود را روی بالش قراردهید ، در درازمدت می تواند در بدتر شدن چین و چروک ها موثر باشد. این چین ها که ” خطوط خواب ” نامیده می شوند ، کم کم وقتی هم که سر از بالش برمی دارید برجای مانده و ناپدید نمی شوند. زنانی که عادت دارند به پهلو بخوابند ، بیشتر این خطوط را روی چانه و گونه های خود خواهند دید. کسانی که طاقباز می خوابند دچار این خطوط نمی شوند.

7 خواب منظم و کافی داشته باشید.

تحقیقات نشان داده است که بیشتر بزرگسالان به 7 تا 9 ساعت خواب در شبانه روز نیاز دارند. کم خوابی باعث می شود که احساس خستگی کنید. یکی از اولین جاهایی که خستگی ، خود را نشان می دهد صورت است . این امر باعث حلقه های سیاه دور چشم و پف آلودشدن زیر چشم و شل شدن پوست صورت می گردد.

برای اینکه خواب بهتری داشته باشید ، در طی روز کمتر از نوشیدنی های حاوی کافئین استفاده کنید ( کمتر چای و قهوه بنوشید ) و ضمنا” طی دوساعت قبل از خواب اصلا” از این نوشیدنی ها مصرف ننمایید.

اگر به هر علتی نمی توانید خوب بخوابید به پزشک مراجعه کنید.

به یاد داشته باشید که برخی علائم پیری غیرقابل اجتنابند ولی بسیاری از آنها را می توان به تعویق انداخت به شرطی که درست و به موقع از پوست خود مراقبت کنیم

پوست بزرگترین ارگان بدن ماست که قسمت عمده بدن را می پوشاند و اولین محل تماس بدن ما با محیط بیرون را تشکیل می دهد. مواد شیمیائی مختلف، صابونها، الیاف لباس، دمای محیط، رطوبت و خشکی هوا همه عوامل محرکی هستند که در تماس مکرر با پوست ما قرار می گیرند. پوست مانند یک سد محافظ در برابر این عوامل محرک عمل می کند و به علاوه مانع از دست رفتن آب و الکترولیت های داخل بدن می شود.

با افزایش سن به تدریج غدد عرق و چربی پوست که مسئولین اصصلی حفظ رطوبت پوست هستند کاهش می یابند و لذا هر چه پیرتر می شویم پوست بدن ما خشک تر،نازکتر و دارای قدرت ارتجاعی کمتر می شود. بدین ترتیب پوست راحتتر از هم گسیخته و حتی به راجتی کبود می شود و به تدریج خشکی، خارش، ترکهای سطحی و پوسته ریزی میهمان دائمی پوست ما خواهد شد.

علائم خشکی پوست چیست؟

علائم xerosis یا خشکی به صورت یک طیف بالینی است. هر چه طول مدت خشکی بیشتر باشد علائم شدید تر خواهد بود.

هنگامی که پوست خشک می شود ابتدا مختصری قرمز و دارای ترکهای بسیار ریز و سطحی می شود. این ترکها شبیه آن چیزی است که در سطح شروف چینی عتیقه و قدیمی پدیدار می شود. با گذر زمان پوست به تدریج خشن و نا صاف می شود و قوام یکنواخت طبیعی خود را از دست می دهد حتی ممکن است پوسته ریزی سطحی پیدا کند.

به تدریج ترکهای سطحی پوست عمیق تر شده و به صورت عدم درمان ممکن است به شیارهای عمقی تبدیل گردد. در مراحل پیشرفته حتی این شیارها و شکافها تا سطح مویرگهای پوست می رسد و نمای ترکهای زخمی و خونریزی دهنده را در سطح پوست ایجاد می کند.

خارش علامت شایع عمراه خشکی پوست صورت است که ممکن است بسیار آزار دهنده تر از خود خشکی باشد. خارش ناشی از خشکی پوست به فرم یک سیکل معیوب عمی می کند. هنگامی که با ناخن های تند خود به جنگ پوست می روید سلولهای التهابی موجود در پوست پاره شده و واسطه های شیمیائی خود را که مولد خارش هستند آزار می کند لذا علی رغم احساس بهبود سنی لحظه ای پس از خاراندن پوست، خارش چند لحظه بعد خیلی شدیدتر به سراغتان خواهد آمد.آسیب ناشی از خارش دادن پوست می تواند باعث خراشیدگی سطحی و حتی در مراحل شدید عفونت پوست گردد.

چه کسانی بیشتر دچار خشکی پوست (Xerosis) می شوند؟

۱) خشکی پوست در افراد مسن شایعتر است زیرا با افزایش سن غدد چربی و عرق سطح پوست که عامل اصلی مرطوب نگه داشتن سطح پوست هستند کاهش می یابند. حداکثر فعالیت غدد سباسه ( چربی پوست) در زمان بلوغ است. فعالیت این غدد تا سنین پیری در آقایان و سنین یائسگی در خانم ها هم چنان بالا ست ولی پس از آن افت می کند.

۲) شیوع خشکی در خانم ها و آقایان برابر است اما سن شروع خشکی پوست خانم ها زودتر از آقایان است. خانم ها در سن ۶۰ سالگی تنها ۶۰% از فعالیت غدد چربی پوست خود را حفظ کرده اند در حالی که فعالیت این غدد در آقایان تا دهه ۸ ( بالای سن ۷۰ سال ) باقی می ماند.

۳) برخی خانواده ها خشکی پوست مداومی را از بدو تولد تا تمام طول عمر خود تجربه می کنند. سطح پوست این افراد پوسته های نسبتاً ضخیم سطحی دارد که نیاز به درمانهای خاص این بیماری دارند. این فامیل ها دچار نوعی نقص ارثی هستند که به نام بیماری ایکتیوز ( پوست فلس ماهی) خوانده می شود.

۴) خشکی و خارش پوست می تواند علامتی از یک بیماری داخلی و Systemicباشد. بیماریهای کلیوی در مراحل پیشرفته، دیابت، کم کاری تیروئید می تواند مول خشکی پوست شود. کمبود روی و اسیدهای چرب ضروری می تواند باعث خشکی پوست شود.

به علاوه بیماریهای نا شایعی مثل بدخیمی ها، ایدر، بیماریهای انسداد مجاری صفراوی، بیماری های سیستم عصبی که باعث کاهش تعریق می شود و نیز رادیوتراپی جهت بدخیمی می تواند مولد خشکی پوست شود.

۵) بیماران دچار حساسیت های سرشتی آتوپی که دچار مجموعه ای از علائم آسم، تب یوتجه و حساسیت سطحی پوست (یا هر یک از این علائم به تنهائی) هستند به طور شایع از خشکی پوست رنج می برند.

۶) بیماریهای زمینه ای پوست مانند اگزماها و پسوریازیس ( بیماری صدف) نیز می تواند باعث خشکی پوست شود.

۷) داروهای مصرفی در برخی بیماریها نیز می تواند باعث خشکی پوست شود. از بین این داروها می توان داروهای دیورتیک(ادرار آور) مورد مصرف در فشار خون و بیماریهای احتقانی قلب و داروهای آنتی آندروژن ( ضد هورمون مردانه) و نیز کلیه داروهای موضعی حاوی الکل را نام برد.

 محل های شایع خشکی پوست چه محل هائی هستند؟

۱) خشکی پوست هر محلی از پوست به خصوص نواحی بدون پوشش بدن را درگیر می کند.

۲) شایعترین محل خشکی پوست ساق پا و به خصوص لبه های جلوئی و کناری آن است.
۳) شکم ، کمر، پهلوها، بازو و به خصوص دستها ( که در معرض شستشوی مکرر هستند) از دیگر محلهای شایع جهت خشکی هستند.

۴) زیر بغل، کشاله ران، صورت و سر کمتر دچار خشکی می شوند. پوست روی پا در صورتی که از کفش پوشیده و جوراب مناسب استفاده شود کمتر در معرض خشکی قرار دارد اما به صورت استفاده از صندل و کفش هایرو باز این قاعده در مورد آن صدق نمی کند.

چه عواملی خشکی پوست شما را بدتر می کند؟

۱) اوج زمانی خشکی پوست در فصل زمستان است. در فصل زمستان رطوبت کم موجود در هوا و نیز استفاده از وسائل گرم کن که باعث ورود هوای گرم و خشک به محیط زندگی می شود و باعث تشدید خشکی می شود.

۲) هوای گرم شدید و یا هوای بادی و طوفانی خشکی پوست را تشدید می نماید.
۳) AirCondionerها ( وسائل تهویه مطبوع) چه در زمستان و چه در تابستان باعث کاهش رطوبت هوا و تشدید خشکی پوست می شود.

۴) نشستن در فاصله نزدیک به آتش یا وسائل گرم کننده منزل باعث بدتر شده خشکی پوست است
۵) شنا به خصوص در استخرهای با حجم بالای کلر خشکی پوست را تشدید می کند.

۶) عدم مصرف آب و مایعات به مقدار کافی
۷) قرار گرفتن در معرض آفتاب شدید یا مداوم
۸) شیگار کشیدن

۹) حمام های طولانی یا حمام گرفتن مکرر به خصوص اگر با آب داغ باشد باعث حل شدن چربی سطحی پوست و تشدید خشکی می شود.
۱۰) صابونهای معطر، شامپوهای بدن حاوی مواد شوینده قوی به علاوه کلیه موادی که معطر هستند می توانند خشکی پوست را تشدید کنند.

۱۱) هر محصول آرایشی و بهداشتی که محتوی لانولین باشد می تواند، باعث تشدید خشکی پوست گردد. بر روی بر سب اغلب مواد آرایشی حضور یا عدم حضور لانولین در محتویاتش ذکر شده است.

 چگونه می توانیم پوست خود را از خشک شدن محافظت کنیم؟

الف: تکنیک های حمام کردن

۱) از حمام کردن با آب بسیار داغ خودداری کنید زیرا آب داغ باعث آزاد شدن هیستامین در پوست و در نتیجه خارش و خشکی خواهد شد. مناسبترین درجه حرارت آب در حمام آب ولرم و مختصری سرد است.

۲) بسیاری افراد عادت به استحمام روزانه دارند. گرچه این ادت باعث رفع خستگی و پاکسازی آلودگی های محیطی از سطح پوست می شود اما با به کار بردن مکرر صابون و پاک کننده ها بعث کاهش چربی محافظ پوست می شود. استحمام روزانه به خصوص در افراد مسن و به خصوص در فصل سرد سال ضرورری نیست . در این شرایط استحمام یک روز د میان مناسب است. در فصل های گرم سال در صورتی که تمایل به استحمام روزانه دارید به دوش گرفتن ساده با آب مختصری گرم بسنده کنید.

۳) مدت زمان حمام از ۵ تا ۱۰ دقیقه تجاوز نکند

۴) هنگام خشک کردن پوست پس از استحمام صرفاً به پوشاندن پوست با حوله جهت آبگیری بسنده کنید و به هیچ وجه سطح پوست را با حوله حمام به طور مکرر ماساژ ندهید.

۵) سطح پوست را با لیف حمام یا کیسه های زبر سایش ندهید.

ب) مواد مصرفی جهت حمام

۱) در حمام به جاتی صابونهای محرک و معطر از صابونهای حفیف و بدون بو و یا پاک کننده های غیر صابونی استفاده کنید

۲) صابونهای مایع بسیار خشک کننده تر از صابونهای جامد هستند لذا از کاربرد آنها بپرهیزید.
۳) دفعات مصرف صابون را کاهش دهید سعی کنید ۳ اغلب دفعات استحمام، کاربرد صابون را به نواحی زیر بغل کشاله ران و صورت محدود کنید.

۴) از حمام بخار و سونا که باعث برطف شدن چربی های محافظ پوست می شود بپرهیزید
۵) در رختکن حمام وقتی هنوز پوششتان پس از حمام مرطوب است، یک لایه کرم مرطوب کننده در سرتاس پوست استفاده نمائید. این عمل باعث جذب بهتر رطوبت به سطح پوست می شود.

۶) اگر پوست شما به دت خشک است ابتدا روی پوست مرطوب خود یک ورقه روغن بدن استعمال کنید و سپس بر روی این ورقه روغنی یک لایه کرم مرطوب کننده استفاده کنید. این فرآیند را قبل از به رختخواب رفتن در شب تکرار کنید.

۷) از مصرف محصولات پوستی حاوی الکل خودداری کنید.
۸) در هنگام استعمال کرمها و پمادهای موضعی پوست را مکرر ماساژ ندهید چون، باعث تحریک خارش خواهد شد

ج) توصیه های نحوه برخورد با نور خورشید

۱) از تماس مستقیم و مداوم با نور خورشید به خصوص بین ساعت ۱۲ ظهر تا ۳ بعدازظهر بپرهیزید.

۲) در کلیه نواحی در معرض نور از جمله پشت گردن، گوشها و پشت دستها و صورت نیم ساعت قبل از قرار گرفتن در محیط آفتابی کرم ضد آفتاب استفاده کنید.

۳) کاربرد ضد آفتاب را هر ۲ تا ۴ ساعت یکبار تکرار کنید.
۴) فاکتور حفاظتی (SPF) ضد آفتاب باید از ۱۵ بالاتر باشد.
۵) هنگامی که در معرض آقتاب شدید قرار می گیرد علاوه بر ضد آفتاب از کلاه یا نقاب استفاه کنید.

د) توصیه هایی جهت مطلوب کردن هوای محیط زندگی

۱) خشکی هوای داخل منزل و نیز محیط خارج که به خصوص در زمستان شدیدتر است پوست را خشک خواهد کرد. مقدار طولانی که هوای سرد در خود نگه می دارد کمتر از هوای گرم است به علاوه به کار بردن وسائل گرم کننده محیط های خانگی هوا را خشک تر می کند لذا به خصوص در فصل زمستان محیط خانه را با دستگاههای بخور گرم یا سرد یا به طور ساده با گذاشتن یک ظرف آب بر روی بخاری مرطوب نگه دارید.

۲) دستگاههای مرطوب کننده هوا باید رطوبت منزل را تا %۵۰ بالا ببرد.

تغییراتی که در شیوه زندگی می تواند به برطرف شدن خشکی پوست کمک کند چیست؟

۱) در طول روز ۸ تا ۱۰ لیوان آب بنوشید مگر اینکه ممنوعیت پزشکی خاصی در مصرف بیش از حد مایعات داشته باشید.
۲)سیگار نکشید. سیگار باعث تخریب پوست می شود زیرا نیکوتین موجود در آن باعث انقباض عروق مویرگی و ریز پوستی و اختلال در رسیدن اکسیژن و مواد مغذی لازم جهت حفظ شادابی پوست می شود.

۳) به میزان کافی بخوابید زیرا سلولهای پوست طی خواب خود را بهتر بازسازی می کنند.
۴) ورزش کنید. ورزش باعث بهبود خونرسانی به کلیه ارگانها از جمله پوست خواهد شد.

۵) در رژیم غذایی خود مصرف ماهی و غذاهای دریائی به خصوص ماهی های چرب مانند ماهی تن را فراموش نکنید زیرا سیدهای چرب ضروری موجود در آن بازسازی لایه های محافظ پوست می شود.

نکات دیگری که بهتر است بدانید

۱)در کلیه کارهای منزل که با مواد شوینده، شیمیائی و حتی آب سر و کار داریم ابتدا لایه ای از دستکش کتانی و سپس روی آن بایه ای از دستکش های غیر قابل نفوذ آب استفاده کنید.

۲) در شستن لباسها از مواد شوینده سازگار با پوست استفاده کنید و لباسها و ملحفه های خود را خوب آبکشی کنید به طوری که هیچ ماده شوینده لابلای الیاف آن باقی نماید.

۳) لباسهائی که از الیاف پشمی و زبر تهیه شده است را استفاده نکنید زیرا پوست شما را خراشیده می کند
۴) ملحفه های خود رختخواب را از جنس کتانی و نرم انتخاب کنید.

ترکیبات موضعی که برای درمان خشکی پوست قابل استفاده هستند چیست؟

قبل از به کاربردن هر گونه مرطوب کننده موضعی اگر ناحیه مبتلا به خشکی را کمی در آب غوطه ور یا خیس کنید جذب مرطوب کننده افزایش می یابد.

۱) مواد نرم کننده (emollient ) با پر کردن فضای بین ترکهای پوستی و لغزیدن بر روی سطح پوست یک لایه محافظ برای سطح پوست تأمین می کنند. مواد نرم کننده شامل و روغن های معدنی (مانند وازلین و پارافین) موم ها ( مانند موم زنبور عسل) و اسیدهای چرب هستند.

نرک کننده ها می تواند به شکل پماد، کرم یا لوسیون به بازار عرضه شود. پمادها چرب ترین آنها هستند و بهتر است موقع خواب استفاده شوند.علاوه بر این فصل زمستان کاربرد پماد و کرم بهتر از لوسیون است زیرا چرب تر هستند.

۲) مرطوب کننده ها علاوه بر دارا بودن خواص نرک کننده ها خاصیت آب رسانی به سطح پوست ( هیدراته کردن را هم دارند. این مواد باعث افزایش آب لایه شاخی و در نتیجه قدرت ارتجاع پذیری آن می شوند. مرطوب کننده ها شامل آلفا هیدرکسی اسیدها ( اسید لاکتیک، اسید گلیکولیک و اسید نارتریک) و نیز اوره، گلیسیرین و پروپلین گلیکول هستند.

۳) روغن های بچه مواد ارزان قیمت و بسیار مناسبی برای مرطوب کردن پوست هستند و نیز می تواند به عنوان پایه ای در زیر مرطوب کننده های معمول به کار رود.
۴) هنگام کاربرد مرطوب کننده ها در رختکن حمام یا روغن های حمام حین استحمام مراقبت شر خوردگی باشید.

۵) یک لایه نازک از ماده ارزان قیمتی مانند وازلین می تواند به خوبی پوست خشک را مرطوب نماید و در هنگام شب می توانید به کاربرد وازلین بر روی دستها و سپس پوشیدن یک جفت دستکش کتانی التیام مناسبی برای خشکی دستها ایجاد کنید. در مورد پاها هم با ورقه نازکی از وازلین و یک جفت جوراب کتانی کار مشابهی می توانید انجام دهید.

۶) همیشه ظرف بزرگی از ماده نرم کننده یا مرطوب کننده در کنار دستشوئی داخل حمام یا کنار تختخواب داشته باشید.هرچه دفعات چرب کردن پوست بیشتر باشد آزار ناشی از خشکی بر پوست شما کمتر است.

چه مواقعی لازم است جهت پوست خشک به پزشک مراجعه کنید؟

۱) اگر قسمت های عمده ای از بدن خود را بدون اینکه ضایغه پوتی مشخص داشته باشد مرتب خارش می دهید.

۲) اگر پوست بدن شما به هیچ یک از توصیه های بالا جواب نمی دهد یا پیوسته در حال بدتر شدن است. در این صورت یاز به درمانهای خاص تجویز شده توسط پزشک دارید.
۳) اگر زخم های پوستی ناشی از خرش دادن مکرر پوست شما را آزار می دهد و یا ترکها و شکافهای خونریزی دهنده و ناجور در سطح بر پوست پیدا کرده اید.

۴) اگر خارش یا خشکی خواب طبیعی شما را مختل کرده است.
۵) اگر در امتحان پوست خود متوجه تغییر رنگ یا ضایعه جدید شدید که بیش از ۲ هفته طول کشیده باشد

اگر فرزند خردسال شما دچار خشکی پوست است چه باید بکنید؟

۱) توجه کنید که بخصوص در بچه های زیر ۲ سال کیفیت پوست با بالین متفاوت است. ضخامت پوست اطفال فقط ۵/۱ بالغین است ولذا لایه محافظ ضعیف تری در برای عوامل خارجی است. پوست اطفال این سن نسبت به مواد شوینده و شیمیائی و خشک شدن حساستر است. لذا توجه کنید که برای شستشوی پوست اطفال تنها از مواد دارای برچسب مخصوص اطفال استفاده کنید.

۲) حمام کردن روزانه برای بچه ها بد نیست زیرا باعث مرطوب نگه داشتن پوست آنها می شود اما آنچه مضر است به کار بردن مکرر مواد شوینده و صابون است. بنابراین کاربرد صابون را در اطفال محدود کنید و بعد از هر بار استحمام ظرف ۳ دقیقه اول پوست بچه ا با رطوب کننده مناسب بپوشانید.

۳) از کشیدن حوله به سطح پوست اطفال جهت خشک کردن آنها خودداری کنید زیرا این عمل مانند کشیدن سنباده به پوست بچه است. فقط در حد جذب رطوبت حوله را روی پوست بچه تماس دهید.
۴) پوست کودک را به خصوص در طول زمستان چند بار در طی روز با مرطوب کننده چرب کنید.

۵) کرم ها و پمادهای تجویز شده توسط پزشک را صرفاً در نواحی مبتلای کودک استفاده کنید زیرا اغلب این پمادها دارای پایه کورتونی است. برای چرب مردن سایر نواحی کودک از مرطوب کننده معمول او استفاده کنید.

۶) لباسهای کودک را با مواد شوینده مخصوص لباس اطفال بشوئید و اگر از ماشین لباسشوئی استفاده می کنید سعی کنید لباسها را ۲ بار آبکش کنید.
۷) عطرها و مواد آرایشی برای پوست بچه حالت محرک دارد لذا از تماس آنها با پوست بچه خودداری کنید به خصوص مواقعی کع عطر یا مواد آرایشی دارید از بوییدن بچه بپرهیزید.

۸) بچه ها مانند بالغین نیاز به ضد آفتاب دارند.

 اگر فرزند شما در اثرخشکی پوست دچار خارش شده است چه باید بکنید؟

۱) استفاده از آنتی هیستامین باعث بهبود خارش و اختلال خواب ناشی از آن می شود.
۲) محیط اطراف بچه را خنک نگاه دارید زیرا گرما باعث تشدید خارش است
۳) هنگام شب اتاق بچه را خنک نگه دارید و برای پوشش او تنها از ملحفه نازک استفاده کنید یا او را بدون پوشش بگذارید.

۴) لباسهای گشاد و راحت برای بچه انتخاب کنید.
۵) به ودکتان بیاموزید تا در صورت وقوع خارش سطح بدن خود را خارش ندهد در عوض برای تسکین خارش از ماده ای سر مانند یک قطعه یخ یا پارچه مرطوب یا حتی آب سرد استفاده کند.

۶) اشیاء پشمی مانند پتو و لباسهای پشمی و نیز حیوانات خانگی را از کئک دور نگه دارید.
۷ )از بالشت و پتو و ملحفه های کتانی استفاده کنید.
۸) ناخن های بچه را جهت جلوگیری از آسیب پوست حین خارش کوتاه نگه دارید

۹) از مواد خنک کننده موضعی مانند عصاه نعناع در موضوع خارش می توان استفاده کرد.
۱۰) استفاده از کرمهای کورتیکو استروئیدی در نواحی محدود می تواند موثر باشند
۱۱) کمپرس موضعی گرم، با کمک سرکه رقیق شده نیر در تشکیل خارش موثر است

۱۲) می توانید به آب حمام کودک مقداری نشاسته اضافه کنید.
۱۳) دکسپانتول موضعی (Dexponthoral) می تواند تا حدودی در کاهش خارض موثر باشد.

– باور غلط : دوش گرفتن در افرادی با پوست خشک باعث مرطوب شدن پوست می شود.
واقعیت صحیح : دوش گرفتن زیاد باعث حذف چربی های پوست و خشکی آن می شود.
2- باورغلط : پوست های چرب نیاز به مزطوب کننده ندارند.
واقعیت صحیح :هر پوستی نیاز به مرطوب کننده دارد ولی کسانی که پوست چرب دارند باید از مرطوب کننده های فاقد چربی استفاده کنند.

3- باور غلط: خوردن غذاهای کم چرب و یا پر چرب باعث خشکی و یا چربی پویت و مو می شوند.
واقعیت صحیح : این باور صحیح نیست لیکن داشتن رژیمی سرشار از میوه و سبزیجات تازه به داشتن پوست و مویی شاداب کمک می کند.
4- باور غلط : شستشوی سر و بدن با صابونهای سنتی بهتر است.
واقعیت صحیح : صابونهای سنتی PHقلیایی شدیدی دارند و با توجه به اینکه PHمناسب برای پوست اسیدی است ،شستشوی مو می باید با شامپو و شستشوی بدن باید با صابونی متناسب با چربی بدن صورت گیرد.

5- باور غلط : برای محافظت از آفتاب ضد آفتاب کافی است.
واقعیت صحیح : ضد آفتاب بخش کوچکی از محافظت در برابر آفتاب را تشکیل می دهد.و محافظت فیزیکی مانند کلاه ، دستکش و استین بلند بسیار مهم است.
6 – باور غلط :در روزهای ابری نیاز به ضد آفتاب نیست.
واقعیت صحیح : حتی در روزهای ابری نیز درصد زیادی از اشعه UVاز ابر گذشته و به پوست ما می تابد.

7- باور غلط: ضد آفتاب باعث لک شدن پوست می شود.
واقعیت صحیح : ضد آفتاب در صورت استفاده صحیح باعث لک شدن پوست نمی شود مگر اینکه با استفاده نا صحیح از نظر مقدار و زمان و تصور اینکه محافظت کامل است بی پروا در معرض نور آفتاب قرار بگیریم.

8 – باور غلط : ضد آفتاب های با SPF خیلی بالا محافظت خیلی بیشتری دارند.
واقعیت صحیح : در صورت استفاده ضد آفتاب به مقدار کافی SPFهای بالاتر نسبت به SPF های پایین تر فقط درصد کمی محافظت را بالا می برند.

9 – باور غلط : استفاده از کرم ها و کرم پودرهای ارایشی جای ضد آفتاب را می گیرند.
واقعیت صحیح : حتی مواد آرایشی که تا حدودی SPFدارند نمی توانند محافظت کاملی در برابر آفتاب داشته باشند.
10 – باور غلط :ضدآفتاب های گران تر حتما کارایی بهتری دارند.
واقعیت صحیح : در صورت استفاده صحیح از ضد آفتاب استاندارد ،مارک آن اهمیت چندانی ندارد.

11 – باور غلط : استفاده از ضد آفتاب باعث پوکی استخوان وی شود .
واقعیت صحیح : این باور پشتوانه علمی ندارد.
12- باور غلط : استفاده ار مواد طبیعی مثل روغن شتر مرغ ، عصاره حلزون ،روغن مارو روغن مورچه برای انواع ضایعات پوستی مفیدند.
واقعیت صحیح : ممکن است از این قبیل مواد در ساخت داروها و یا ترکیبات پوستی در لابراتوارهای داروسازی استفاده شود ولی استفاده سرخود از موادی که تحت این عناوین در کوچه و بازار به فروش می رسند صرف نظر از اصالت آنها ،می توانند ایجاد ضایعات و حساسیتهای پوستی شوند.

13- باور غلط : خوردن ماهی با ماست یا دوغ باعث لک و پیس می شود.
واقعیت صحیح : این باور پشتوانه علمی ندارد.
14- باور غلط : لکه های پوستی از نوع افتابی یا سنی با بیماریهای کبدی ارتباط دارند.
واقعیت صحیح : این نوع لک ها با بیماریهای کبدی ارتباطی ندارند ولی به غلط نام قدیمی آنها Liver spot (لکه کبدی ) است.

15- باور غلط : آب پاشیدن به گربه و یا شمارش ستارگان آسمان باعث زگیل می شود.
واقعیت صحیح : زگیلها بیماری ویروسی هستند که ارتباطی با موارد ذکر شده ندارند.

16- باور غلط : اگر در هنگام بارداری ماه گرفتگی اتفاق بیافتد و زن باردار به ان نگاه کند یا دست خود را بر روی شکم قرار دهد، در بچه ماه گرفتگی ایجاد می شود.
واقعیت صحیح : ماه گرفتگی که نام علمی آن همانژیوم است ،اختلالات عروقی هستند که ربطی به ماه گرفتگی ندارند.

17- باور غلط : شستشوی زیاد مو باعث ریزش مو می شود.
واقعیت صحیح : شتشوی زیاد مو باعث ریزش مو نمی شود ولی اگر مواد شوینده مناسب به کار نرود ممکن است باعث آسیب به مو و اختلال در ظاهر آن مانند خشکی ، خشونت و موخوره شود.
18 – باور غلط : ریزش مو با شامپو متوقف می شود.
واقعیت صحیح : قدرت نفوذ و جذب شامپو ها در پوست ناچیز است و نمی تواند به پیاز مو رسیده و علل ریزش مو را متوقف نمایند.

19- باور غلط : شستن سر با صابون بهتر از شامپو است.
واقعیت صحیح : اصولا صابون برای بدن و شامپو سر برای موی سر است.و به خصوص صابونهای سنتی که PHقلیایی دارند باعث آسیب به مو می شوند.
20 – باور غلط : تراشیدن موی سر با تیغ باعث ضخیم شدن و افزایش تعداد مو می شود.
واقعیت صحیح : تراشیدن مو با تیغ تاثیر اثبات شده ای در افزایش ضخامت و یا تعداد مو ندارد.
21 – باور غلط : کندن موی سفید باعث بیشتر شدن تعداد آنها می شود.
واقعیت صحیح : کندن موی سفید به هیچ وجه باعث ازدیاد آنها نمی شود.

22 – باور غلط :هر چه شامپو بیستر کف کند بهتر پاک می کند.
واقعیت صحیح : میزان کف ف غلظت ، رنگ واسانس جزو مواردی هستند که بنابر سلیقه و جلب نظر مصرف کننده در شامپو ها متفاوت می باشد و ربطی به پاک کنندگی آنها ندارد.
23 – باور غلط : قطع مصرف محلول ماینوکسیدیل باعث افزایش ریزش مو می شود.
واقعیت صحیح :محلول ماینوکسیدیل یک داروی موضعی است و بدیهی است که تا زمانی که استفاده شود .(آن هم بعد از چندین ماه) باعث توقف ریزش مو می شود و زمانی که مصرق آن ثطع گردد اثر آن در توقف ریزش مو برداشته می شود ، ولی باعث افزایش ریزش مو نمی گردد.

24 – باور غلط : مالیدن خمیر دندان و یا گوجه فرنگی بر روی سوخنگی ها مفید است.
واقعیت صحیح : مالیدن این مواد بر روی پوست سوخته نه تنها تاثیر مثبتی ندارد،بلکه به جهت پاک کردن آنها از روی سطح سوخته در مراکز درمانی باعث اتلاف وقت می گردد.
25 – باور غلط :جوش های چرکی را باید ترکاند.
واقعیت صحیح : دستکاری جوش های چرکی و التهابی باعث افزایش احتمال باقی ماندن جای جوش می شود.

26 – باور غلط : خالهای متعدد پوستی یک خال مادر دارند که بقیه خالها ار آنها سرچشمه می گیرند.
واقعیت صحیح :خالها ی رنگدانه ای پوست ،تجمعی از سلولهای رنگ دانه ای پوست هستند که پدر یا مادر ندارند.
27 – باور غلط : خالها را اگر عمل کنید بدخیم می شوند.
واقعیت صحیح : خالهای ملانوسیتی (رنگدانه ای) پوست که از نظر اندازه حاشیه ،رنگ و تقارن به تشخیص پزشک متخصص خوش خیم باشند با برداشت جراحی به هیچ وجه بدخیم نمی شوند.

28 – باور غلط : بهترین راه برداشتن هر خالی لیزر است.
واقعیت صحیح : خالها انواع مختلف سطحی ،عمقی ومخلوط دارند که انتخاب بهترین روش درمانی بسته به نوع آن با پزشک متخصص است و در بعضی از آنها جراحی و در بعضی لیزر روش ارجح است .
29 – باور غلط : لیزر پوست سرطانزا است.
واقعیت صحیح : عمق نفوذ لیزرهای پوستی که توسط دستگاههای استاندارد و معتبر توسط متخصصین این رشته بر روی پوست به کار می رود 1تا 2 میلیمتر بیشتر نبوده و سرطانزا نیست.

30 – باور غلط : کرمهای ضد چروک چروک ها را از بین می برد.
واقعیت صحیح :عمق چروکهای قابل رویت در پوست بیشتر از آن است که کرمها قادر به از بین بردن آنها باشند.
31 – باور غلط : تزریق بوتاکس در صورت عدم تمدید باعث افزایش چین وچروک و یا شل شدن صورت می شود.
واقعیت صحیح : تزریق بوتاکی باعث فلج موقتی و برگشت پذیر عضلات تزریق شده به مدت تقریبی 3-6 ماه می شود و در صورت عدم تمدید چروکها اضافه نمی شوند.

32- باور غلط :PRPهمان سلولهای بنیادی است.
واقعیت صحیح : PRPپلایمای غنی شده از پلاکت و حاوی فاکتورهای رشد مختلف سلولی است و سلول بنیادی نیست.
33 – باور غلط: باز گذاشتن زخم باعث بهبود سریع تر آن می شود.
واقعیت صحیح : پانسمان زخم باعث اثرات مثبت و کاهش احتمال اسکار(جای زخم ) می شود.

چربی که به آن لیپو اینجکشن گفته می شود، با تعابیری همانند لیپو لیفتینگ همراه بوده است. این عمل در زمانی اتفاق می افتد که بخواهیم چربی را از نقطه ای گرفته و به نقطه ای دیگر انتقال دهیم. این عمل در ابتدای کار در محلهایی که باید خطوط بدن مشخص شود، عملی می گردد که طبیعتاً با این کار یا مقداری از چربی گرفته شده و به جای دیگری انتقال داده شده و تزریق می گردد تا بدن فرم شکیل خود را باز یابد. کاهش میزان ضعیفی چربیهای صورت در اثر کهولت سن و حجیم کردن آنها از جمله این عمل است.
با افتادگی بافتها و بروز چین و چروکهای ناخواسته و عمیق شدن آنها، نه تنها با کشیده شدن پوست صورت می تواند درمان شوند، با تزریق چربی به آن نواحی نیز می توان از حالت پیری ظاهر کاست و صورت را حجیم تر و جوانتر ساخت.
این عمل غالباً در کنار کشیده شدن پوست صورت به حالت ترکیبی انجام می گیرد. در این شرایط علاوه از اینکه چربی از بین نمی رود بلکه جایی برای مصرف پیدا می کند. در این روش چربی به وسیله عمل لیپوساکشن گرفته شده و در هر جایی که چربی زیاد است، برداشته می شود. مقدار گرفته شده به وسیله سیستم تزریق به جاهایی که لازم است تزریق می شود. البته میزان گرفتن چربی با میزان مصرف تزریقی آن ارتباط دارد. این عمل نسبت به حجم عملیاتی می تواند به صورت بیهوشی موضعی و یا کامل انجام گیرد. بعد از عمل ناراحتی چندانی مشهود نیست که فرد شکایتی از آن داشته باشد.
در محلهای تزریق شده تورم و کبودی متظاهر خواهد شد که این نشانه ها در عرض 7 تا 10 روز برطرف می شوند. بعد از عمل تزریق حدود 6 ماه طول می کشد که نیمی از چربی از سوی بدن جذب شود و نیم دیگر آن ماندگار خواهد بود.
در جریان عمل تزریق میزان جذب چربی از سوی بدن بسیار اندک بوده و فرد می تواند 3 تا 5 روز بعد از تحقق یافتن عمل با هواپیما سفر نماید و مابین 4 تا 7 روز می تواند به کارهای روزمره و عادی خود بپردازد.