بالا بردن نوک بینی | در بینی هایی که دچار افتادگی نوک بینی هستند، تصمیم گیری در مورد این که چه میزانی از بالا بردن نوک بینی به زیبایی چهره کمک می کند، باید بر اساس معیارهای زیبایی برای تناسب صورت باشد. اصل “یک سوم” یکی از معیارهای زیبایی بینی است. یک سوم بالای صورت پیشانی است و یک سوم تحتانی از زیر بینی تا زیر چانه امتداد دارد. یک سوم میانی صورت فاصله بین ریشه بینی در بالا و قاعده بینی در پایین را در بر می گیرد. کوتاه نمودن طول بینی و بالا بردن نوک آن باید در حدی باشد که این نسبت ها را حفظ نماید. در صورتی که بدون توجه به این نسبت ها اقدام به بالا بردن بیش از حد نوک بینی شود، اشکالات متعددی در تناسب صورت پدیدار خواهد شد که شامل بلندی لب بالا، کاهش نسبت بینی به طول صورت، و نمود بیش از حد بعضی از قسمت های صورت می شود.
حفظ ظاهر بینی طبیعی از نکات مهم دیگری است که در میزان بالا بردن نوک بینی باید مورد توجه قرار گیرد. در جراحی پلاستیک بینی همیشه این اصل باید مورد توجه قرار گیرد که یک بینی متناسب با سایر قسمت های صورت به مراتب زیبایی بیشتری را برای فرد به ارمغان می آورد تا یک بینی کوچک و نامتناسب. از این رو است که امروزه بیشتر متقاضیان جراحی پلاستیک بینی خواهان تغییرات طبیعی در بینی هستند. در بینی هایی که افتادگی کمی دارند، میزان بالا بردن باید اندک باشد تا تغییرات ایجاد شده کاملا طبیعی به نظر آید. جراحی هایی مانند جراحی بینی سرسره ای یا بینی عروسکی یا بینی فانتزی مقبولیت خود را سال ها است که از دست داده اند چرا که این بینی ها از بعضی از الگوهای دهه 1960 اقتباس شده اند و در جامعه امروزی نوعی بینی تصنعی تلقی می شوند.
وضعیت لب ها و رابطه بینی و لب بالا از نکات مهم دیگر در تصمیم گیری برای بالا بردن نوک بینی است. لب بالای کوتاه و یا بلند در تناسب نهایی بینی در صورت تاثیرگذارند.افتادگی بینی روی لب بالا نه تنها ظاهر مسن تری به فرد میدهد، بلکه در حالات شدید ممکن است بر روند عبور هوای تنفسی از راه بینی نیز موثر باشد. در این بینی ها چرخش نوک بینی به بالا باید با تقویت پایه اسکلتی بینی همراه باشد تا از افت درازمدت بینی جلوگیری شود. این امر با قرار دادن ستون غضروفی در پایه بینی انجام می شود. در این صورت ظاهر جوان تر بینی با طبیعی بودن آن منطبق می شود.
از آنجا که بالا بردن بیش از اندازه نوک بینی مستلزم برداشت بیش از حد بافت های بینی است، در بسیاری از موارد، این پدیده با عواقب نامطلوب تنفسی همراه است. در این بیماران، پره های بینی در هنگام دم بر روی هم می افتند و مانع تنفس راحت در حین خواب می شوند.
با توجه به نکات ذکر شده، پارامترهای متعددی بر میزان و نحوه بالا بردن نوک بینی تاثیر می گذارند که در هر فرد با توجه به ویژگی های اختصاصی وی ارزیابی شده و بر اساس این داده ها بهترین رویکرد انتخاب می شود.
بسیاری از موارد، متقاضیان مسن جراحی پلاستیک بینی خواهان تغییراتی در دیگر قسمت های صورت در جهت رسیدن به ظاهری جوان ترند. بیشترین تقاضا بعد از اصلاح بینی، رفع چروک های دور چشم است. این کار با برداشتن پوست اضافه در پلک بالا انجام می شود. گاهی این دو عمل همزمان با هم انجام می شود.
همچنین برداشته شدن بیش از حد غضروف های بینی در جراحی بینی پینوکیویی منجر به تورفتگی های بیش از حد در قسمت پایینی بینی و ایجاد چاله های عمیق در دوطرف نوک بینی می شود. این تورفتگی های ظاهری، در داخل بینی خود را به صورت برآمدگی هایی نشان می دهد که مانع از عبور جریان هوا از دریچه داخلی بینی می شود. اگر بیش از حد برداشته شدن غضروف های بینی در پایین ترین قسمت بینی باشد، موجب بسته شدن سوراخ های بینی در هنگام دم می شود. دراین حالت اشکال در دریچه خارجی بینی هم وجود دارد.
اختلال تنفسی ناشی از اختلال دریچه داخلی بینی از شایعترین عوارض تنفسی در بینی هایی است که بیش از حد کوچک شده اند.
بنابراین در روش های عمل زیبایی بینی امروزه سعی بر این است که حتی الامکان ازبرداشتن بافت در ناحیه سوراخ های بینی احتراز شود. برگرداندن سوراخ های بینی به حالت قبل از عمل زیبایی بینی از مشکلترین اقدامات در جراحی زیبایی بینی و گاهی امکان ناپذیر است. پیشگیری همیشه بهتر از درمان است. هیچگاه از جراح خود درخواست نکنید که بینی را تابیشترین حد ممکن کوچک کند. داشتن بینی کمی بزرگتر ولی با تنفس بهتر بمراتب بر بینی بسیار کوچک و بدون عملکرد مناسب تنفسی ارجحیت دارد.
به طور کلی در عوارضی که ناشی از برداشتن بیش از حد بافت های بینی است، می بایست به صورتی مناسب این نقصان بافتی جبران شود. در این حالات ممکن است لازم شود که بافت هایی از قسمت های دیگر بینی و یا از قسمت های دیگر بدن برای جایگزینی مورد استفاده قرار گیرند. این بافت ها پیوند نامیده می شوند. پیوند هایی ارجحیت دارند که از خود هر فرد، در همان زمان برداشته شود و برای همان فرد مورد استفاده قرار گیرند. به عنوان مثال در فردی که دچار بسته شدن دریچه داخلی بینی شده است می توان با افزودن پیوندهای غضروفی، تا حدی به باز شدن دریچه کمک نمود. در موارد تنگی خفیف تا متوسط دریچه داخلی بینی، این پیوندها از خود بینی قابل حصول است اما در موارد شدید ممکن است نیاز به برداشتن پیوند از غضروف دنده باشد.
در مورد کوچک شدن بیش از حد سوراخ های بینی موضوع قدری مشکلتر است. در مواردی که کمبود شدید پوست پره های بینی به علت بیش از حد برداشته شدن پره ها وجود داشته باشد، ممکن است لازم شود قسمتی از پوست گوش به عنوان پیوند مورد استفاده قرار گیرد.
آقای دکتر بهنام خرمی از بهترین پزشکان جراحی بینی اصفهان می باشد. برای آشنایی بیشتر شما با آقای دکتر و جواب این سوال که چرا باید آقای دکتر بهنام خرمی رو برای جراحی بینی خود انتخاب کنیم یک مقاله با عنوان جراح بینی اصفهان برای شما نوشته شده که تمام سوالات و ابهامات شما رو را برای انتخاب جراح بینی اصفهان برطرف می کند.