نیدل RF (آر اف سوزنی)

نیدل RF (آر اف سوزنی)

یکی از روش های جوانسازی که احتمالا زیاد درباره اش شنیده اید، آر.اف فرکشنال ( نوع پیشرفته رادیوفرکوئنسی ) است… با گذشت عمر، پیر شدن اندام ها، بافت ها و سلول ها هم به سرعت انجام می شود، اما از آنجا که پوست انسان آشکارترین بافت بدن است، آثار پیری در این بافت، واضح تر است و می توان هر روزه آن را نظاره گر بود. به علاوه، پوست اولین سد دفاعی خارجی بدن محسوب می شود و به همین دلیل هر روز در معرض انواع صدمه های فیزیکی و شیمیایی محیطی خارجی و داخلی است پس بیشتر دچار تغییرات ظاهری مانند چین و چروک، لک، خشکی و… می شود.

داربست پوست که باعث استحکام و انعطاف پذیری پوست می شود، از رشته هایی به نام کلاژن و الاستین تشکیل شده است. این رشته ها طی روند پیری و آسیب های محیطی ساختار خود را از دست می دهند و طول آنها افزایش می یابد و باعث شلی و چین و چروک در پوست میشود . برای نوسازی کلاژن، باید کلاژن های قدیمی تخریب و کلاژن های جدید ساخته شود. کلاژن ها انواع متفاوتی دارند که هر نوع در درجه حرارت خاصی شکسته می شود، پس برای نوسازی آن باید انرژی گرمایی را به صورت هدف مند به عمقی از پوست برسانیم که کلاژن در آن قرار دارد تا کمترین آسیب به بافت های اطراف برسد. برای این کار، دستگاه های RF (مخفف رادیوفرکوئنسی) به کار می روند. این دستگاه ها با ایجاد گرما در عمق پوست عمل می کنند.

نیدل آراف، نسل جدیدی از تکنولوژی رادیوفرکوئنسی است که جهت جوانسازی پوست بکار می رود.در این روش با استفاده از هندپیس دستگاه ،سوزنهای کوچکی به پوست وارد می شود که امواج حرارتی را به عمق درم می رساند. حرارت وارد شده به سلولهای پوستی باعث تحریک آنها به ساخت کلاژن و در نتیجه افزایش قوام پوست می شود. اولین تغییرات از حدود سه هفته بعد از درمان شروع می شود که به علت کشیدگی رشته های کلاژن موجود است.ولی حداکثر اثرات درمانی حدودا سه ماه بعد به چشم می آید که ناشی از ساخت رشته های کلاژنی جدید می باشد.

در مواردی که این روش برای درمان جای جوش استفاده می شود نیز مکانیزم درمان ، همان تحریک کلاژن سازی است ، چون علت فرورفتگی های به جامانده از جوش ، از بین رفتن رشته های کلاژن می باشد.با توجه به اینکه در این روش ، امواج حرارتی به عمق درم ، یعنی جایی پایین تر از محل قرار گیری سلولهای حاوی رنگدانه تابانده می شود عوارضی مثل تیرگی پوست که گاهی بعد از لیزر فرکشنال در افراد با پوست تیره دیده می شود ، بسیار کمتر است. همچنین به دلیل سالم ماندن نسبی لایه سطحی پوست در این روش ، زمان بهبودی اندکی کمتر از لیزر فرکشنال است .این روش هم همانند لیزر فرکشنال با استفاده از کرم بی حسی انجام می شود.مراقبتهای بعد از نیدل آراف شامل مصرف ضدآفتاب وپرهیز از آفتاب است.این روش معمولاسه جلسه بافاصله ماهیانه یکبار انجام می شود.

از کاربردهای نیدل آراف می توان به موارد زیر اشاره کرد :
بهبود شلی و افتادگی پوست صورت وگردن ، سفت کردن غبغب و ناحیه فک ، رفع چروک های ریز و سطحی صورت ، بهبود چروک های اطراف چشم و اطراف دهان ، بهبود فرورفتگی های به جا مانده از جوش ، بهبود منافذ باز پوست ، بهبود ترک های پوستی (استریا). یکی دیگر از کاربردهای نیدل آراف ، درمان تعریق بیش از حد زیر بغل است که دو جلسه به فاصله ماهیانه انجام می شود و معمولا کاهش تعریق تا یک سال ماندگاری دارد.

تیرگی دور چشم

تیرگی دور چشم

تیرگی دور چشم یکی از مشکلات شایع در بین مراجعین پوست می باشد که علل متعددی دارد و گاه در بچه ها نیز دیده می شود.پوست پلک یک پوست بسیار نازک و حاوی چربی بسیار اندک است .تیرگی دور چشم می تواند جنبه ژنتیک و سرشتی داشته باشد.در برخی افراد خونی که در عروق نزدیک سطح پلک جریان دارد از بیرون پیدا بوده و به رنگ تیره متمایل به آبی دیده می شود.در برخی افراد مبتلا به آسم ،آلرژی و آتوپی تیرگی چشم دیده می شود. در این موارد پرهیز از مواد آلرژی زا و درمان آلرژی به رفع تیرگی دور چشم کمک می کند.

برخی افراد که مدام دچار خارش و احساس خشکی پوست پلک هستند به مرور زمان دراثر التهاب های مکرر دچار تغییر رنگ پلک می گردند.
در این موارد بهترین درمان پرهیز از مالش مداوم پلک،استفاده از آنتی هیستامین خوارکی و پرهیز از شستشوی مکرر پلک بویژه با شوینده های صابونی ،استفاده از مرطوب کننده مناسب یا کرم دور چشم آبرسان می باشد.کسانیکه آرایش چشم می کنند و به خارش و تیرگی دور چشم مبتلا هستند ،بهتر است یا آرایش نکنند و یا از مواد آرایشی غیر حساسیت زا و عاری از مواد فتوتوکسیک استفاده کنند و حتماًهنگام شب با پاک کننده مخصوص دور چشم ،کلیه مواد آرایشی دور چشم را به آرامی و به طور کامل پاک کنند.

برخی افراد مبتلا به آنمی فقر آهن ، مشکلات تیروئید،خستگی و کم خوابی دچار تیرگی چشم می شوند.حلقه های تیره زیر چشم ربطی به میزان خواب ندارد وبیشتر در رنگ پریدگی ،قاعدگی،اواخر بارداری و زمان خستگی دیده می شود.
تیرگی دور چشم در افراد با پوست تیره ،در بیماریهای از جمله لیکن پلان ،کاهش وزن ناگهانی بعلت رژیمهای غیر اصولی ،مصرف زیاد نمک و کشیدن سیگار بیشتر دیده می شود.

برای درمان تیرگی دور چشم چه کنیم؟
1. از استرس دوری کنید .خواب کافی 8-9 ساعت داشته باشید.
2. حتماًمواد آرایشی دور چشم را با پاک کننده مخصوص دور چشم شبها تمیز کنید
3. به میزان کافی (8 لیوان)طی روز آب بنوشید
4. از میوه و سیزیجاتی مانند اسفناج ،گوجه فرنگی خام ،هویج،انار و ترکیباتی مانند روغن هسته انگور ،جوانه گندم و بادام استفاده کنید
5. در صورت ابتلا به آلرژی ،آنمی فقر آهن ،مشکلات تیروئید ،خارش و خشکی پوست حتماًاین موارد را درمان کنید.

6. از غذاهای پر نمک دوری کنید
7. از عینک آفتابی و ضد آفتاب دور چشم استفاده کنید.برخی افراد به بنزوفنون ضدآفتابها حساسیت دارند.در این موارد بهتر است از ضد آفتابهای فاقد بنزوفنون استفاده کنید
8. در صورتیکه سیگار می کشید آن را قطع و یا کم کنید
9. آخر شب صورت را با آب سرد بشویید

از روشها و ماسکهای زیر می توانید برای تیرگی دور چشم استفاده کنید:
شبها یک قطعه پارچه تمیز نمناک سرد روی چشم بگذارید
شبها قطعات خیار بریده شده روی چشم بگذاید
گذاشتن چای کیسه ای سرد روی چشم بعلت دارا بودن تانن مفید است
ماسک عسل مفید است

روشهای پزشکی کاهش تیرگی دور چشم:
1) استفاده از کرمهای ضد تیرگی دور چشم که اغلب حاوی ویتامین k یا رتینول بعنوان یک لایه بردار ضعیف می باشند
2) مزوتراپی برای درمان تیرگی و پف زیر چشم که با داروهای ویتامین K،ویتامینC ،رتینول و باز کننده های عروقی مانند آرتی شوک و اسیدهای میوه مثل اسید گلیکولیک صورت می گیرد و پس از چند نوبت می تواند تیرگی زیر چشم را کاهش دهد.
3) جدیدترین روش درمان تیرگی دور چشم prp است که تزریق پلاسمای غنی از پلاکت به دور چشم می باشد.این تزریق طی چند جلسه به فواصل معمولاًسه ماهه صورت می گیرد و در کاهش تیرگی و چروک و پف دور چشم جواب دهی خوبی داشته است.

جوان سازی صورت

جوان سازی صورت

جوان‌سازی صورت به مجموعه‌ کوشش‌هایی گفته می‌شود که در جهت جوان‌تر نشان دادن صورت انجام می‌گیرد. اینها شامل استفاده از درمان‌های داروییِ موضعی مثل پماد‌ها وکرم‌ها، تراشیدن لایه سطحی پوست، انجام لیزر، تزریق بوتاکس و ژل، مزوتراپی و بالاخره جراحی می‌شود. در این نوشتار شما به طور خلاصه با علل پیر شدن صورت درمان و پیشگیری آن آشنا خواهید شد.

چرا صورت پیر می‌شود و شادابی و طراوت جوانی را از دست می دهد؟

صورت همانند دیگر ارگان‌ها و اندام‌های بدن مشمول پیری است ولی به دلیل اینکه بیش از نقاط دیگر بدن در معرض دید است، علایم پیری درآن بارزتر و قابل توجه‌تر است. به مرور زمان عوامل متعددی با‌عث تغییراتی در صورت و به خصوص پوست آن می‌شود که اهم آن عبارتند از:

۱) قرارگرفتن در معرض نور خورشید: نورخورشید مهمترین عامل تغییرات پوستی است. در سنین جوانی موادی در پوست وجود دارند که به صدمات ناشی از نور خورشید مقاومت نشان می‌دهند ولی به مرور زمان این مقاومت از بین رفته و عوارض نورخورشید بر پوست ظاهر می‌گردد.
۲) آلودگی شیمیایی و بیولوژیکی: آلودگیهای زیست محیطی در هوا، خاک،آب و وسایل دیگر نقش مهمی در پیر شدن صورت دارند.
۳) تغییرات هورمونی و کاهش تولید کلاژن (ماده‌ای که نقش اساسی در طراوت و استحکام پوست دارد)
۴) نازک شدن پوست به دلیل افزایش رادیکال‌های آزاد اکسیژن
۵) تغییرات استخوانی صورت
۶) عدم توجه به مراقبت از پوست از قبیل استعمال دخانیات و مصرف برخی مواد غذایی مضر
۷) بیماری‌های پوستی مثل آکنه، آبله و غیره
۸) مسائل ژنتیک

چه تغییراتی با افزایش سن در صورت رخ می دهد؟

افزایش سن باعث تغییراتی در تمامی اندام‌های صورت می‌گردد. پوست و بافت زیر پوستی مثل چربی‌ها، پلکها و چشم، بینی، استخوان‌ها، لبها، چانه و گونه همگی دستخوش تغییر می‌شوند. پوست به عنوان پوشاننده تمامی ارگان‌های صورت در این میان از همه مهم‌تر است. به مرور زمان بافتهای قوام دهنده پوستی مثل بافتهای کلاژن تحلیل رفته و قدرت ارتجاعی پوست کم می‌شود.
کلاژن پروتئین اصلی پوست می‌باشد و از فیبرهایی تشکیل شده که به پوست قوام داده و در نتیجه باعث خاصیت ارتجاعی (الاستیک) می‌شود. نزدیک به ۸۰ % از بافت‌های پوست را کلاژن تشکیل می‌دهد. به مرور زمان فیبرهای کلاژن شکننده و کم می‌شوند.

همین مساله باعث کش آمدن پوست و افتادگی و چین و چروک می‌شود. همچنین چربی‌هایی که در برخی قسمتها وجود دارد، کم شده و برجستگی و شادابی پوست را کم می‌کند (مثل گونه ها و اطراف چانه) همچنین با افزایش سن پوست ضخیم‌تر می‌شود که علت آن کمتر شدن پوسته‌ریزی و باقی ماندن طولانی‌تر لایه سلول‌های مرده روی سطح پوست می‌باشد. به علاوه شاهد به وجود آمدن حفرات عمیق‌تر پوستی و دانه‌های سیاه و افزایش رویش مو در نقاط مختلف صورت از جمله بینی و گوش هستیم.

برای جلوگیری و یا به تاًخیر انداختن پیر شدن صورت چه باید کرد؟

با اقداماتی می‌توان پیرشدن پوست و صورت را به تاخیر انداخت ولی این مساله غالبا نادیده گرفته می‌شود. چنانچه این اقدامات به درستی انجام پذیرد، پیری دیرتر به سراغ چهره انسان می‌رود. البته برخی از پدیده‌های پیری همچون عوامل ارثی را به هیچ وجه نمی‌توان از بین برد ولی روند بسیاری از آنان را می‌توان کند کرد.

۱ – نورخورشید:
همان طور که بحث شد مهم‌ترین عامل نور خورشید است که تا حد زیادی می‌توان از آن جلوگیری کرد. اجتناب از نور آفتاب در ساعات اوج آن (۱۰ صبح تا ۳ عصر) استفاده از کلاه و لباس مناسب و عینک و همچنین کرم‌های ضد آفتاب به میزان مناسب راه‌حل‌های خوبی‌ است.

۲ – غذا و سلامتی:
نوشیدن آب به میزان کافی (۶ تا ۸ لیوان در روز) کمکی موثر در حفظ رطوبت و شادابی پوست بوده و علاوه بر آن سمومی را که باعث آسیب به پوست می شود، به سهولت دفع می‌کند.
غذای حاوی فیبر، حبوبات، سبزیجات، ماهی، لبنیات و میوه‌های تازه و پرهیز از چربی‌ها ی حیوانی و قند فراوان و نمک پوست را با طراوت نگاه می‌دارد.
پرهیز از استرس
پرهیز از تغییرات زیاد وزن
خواب و استراحت به میزان کافی
ورزش مناسب

۳ – مراقبت های پوستی:

پوست را همیشه تمیز نگاه دارید و در هوای سرد و خشک حتماٌ پوست را با استفاده از کرم‌های مرطوب کننده، مرطوب نگاه دارید.

از شستن بیش از حد با صابون و شامپو اجتناب کرده و از تماس با مواد سفید کننده جداٌ خودداری نمایید.

از آرایش‌های غلیظ اجتناب نمایید. این مواد با دارا بودن مواد شیمیایی ممکن است برای سلامت پوست مضر باشند. به علاوه پاک کردن آرایش‌های عمیق و سنگین می‌تواند به پوست آسیب برساند.

از استعمال سیگار و قلیان و هر نوع دخانیات جداً پرهیز کنید.

از اخم کردن و حرکات مکرر که باعث ایجاد چروک می‌شود اجتناب نمایید.

ورزش کنید.

پیری پوست چه علایمی دارد ؟

مهم‌ترین علایم پیرشدن پوست ایجاد چین و چروک‌ها است که ابتدا بسیار ظریفند ولی به تدریج عمیق‌تر می‌شوند . این چین و چروک‌ها در مناطق مختلف صورت از جمله پیشانی، اطراف چشم، گونه‌ها و روی لب‌ها بروز می‌کنند.
علامت دیگر، افتادگی پوست است که در نقاطی همچون گونه‌ها ممکن است فرو رفتگی‌هایی ایجاد شود.
علائم دیگر افزایش رنگدانه‌های پوستی و یا در پوست‌های سفید تلانزکتازی (رگهای ظریف زیرپوستی) می‌باشد.
امروزه چه اقداماتی جهت جوان‌سازی صورت انجام می‌شود؟
برحسب نوع و میزان اشکالات می‌توان از یک و یا ترکیبی از درمان‌های زیر استفاده کرد:

الف: درمان‌های دارویی

هدف درمان‌ های دارویی، عمدتاٌ مرطوب نگاه‌ داشتن و پاکسازی پوست از سلولهای مرده می‌باشد. داروهای مرطوب کننده آنتی اکسیدان و تسریع کننده پوسته ریزی به همین منظور استفاده می‌شوند. به علاوه برخی داروها می‌توانند لکه‌های پوستی را کم رنگ‌تر کرده و یا باعث افزایش ساخت و قدرت کلاژن زیر پوستی شوند. لازم به ذکر است که بعضی از این داروها باید برای تمام عمر استفاده شوند. همچنین نمی‌توان انتظار داشت که چین و چروک و یا افتادگی پوست با استفاده از آنها حتی به مدت طولانی بهبود چندانی پیدا کند.

ب: مزوتراپی

یک درمان غیر جراحی برای زیباسازی پوست است دراین روش تزریق‌های متعددی از داروهای شیمیایی و هومیوپاتیک، ویتامین‌ها و موادگیاهی در چربی زیرپوستی انجام می‌شود. با این تزریق‌ها موادغذایی و اکسیژن به بافت‌های زیر جلدی رسیده و باعث رشد و استحکام بافتهای کلاژن و الاستین می‌گردد.

ج: تزریق ژل و بوتاکس

ژل‌ها برای پرکردن برخی فرورفتگی‌ها و شیارها مثلا ناحیه پیشانی، گونه و یا خط خنده و یا به منظور حجم دادن به نقاطی مثل لب‌ها استفاده می‌شوند. ژل ها انواع مختلفی دارند که پایداری و دوام آنها متفاوت است. معروف‌ترین و شایع‌ترین آنها کلاژن و اسید هیالورانیک می‌باشد که در حدود یکسال باقی می‌ماند. همچنین می‌توان از چربی خود بیمار استفاده کرد.
بوتاکس ماده‌ای است که باعث از کارافتادگی ماهیچه‌ها ی زیر پوست می‌شود . انقباض این ماهیچه ها به همراه شل شدن و کش آمدن پوست باعث ایجاد چین و چروک می‌گردد که این ماده با شل کردن ماهیچه ها آنها را از بین می برد. از بوتاکس می‌توان برای بر طرف کردن چین‌های پیشا‌نی و خط اخم و همچنین چینهای ظریف اطراف چشم استفاده نمود. چنانچه با دقت و به اندازه لازم تزریق شود عوارضی نداشته و اثر آن بین ۳ تا ۶ ماه باقی می‌ماند.

د: لیزر

انواع مختلفی از لیزرها برای پوست به کار می‌روند. برخی از لیزرها جهت تقویت کلاژن‌های زیر پوست و برخی برای ازبین بردن رگهای خونی سطحی و بعضی هم برای هم‌سطح کردن نقاط فرو رفته و برجسته به کار گرفته می‌شوند. از لیزر می‌توان در برداشتن موهای زاید که با بالا رفتن سن افزایش می‌یابند و همچنین کم رنگ و یا پر رنگ کردن لکهای پوستی استفاده کرد.

ه: تراشیدن پوست

در حقیقت یک نوع جراحی سطحی پوست است که در آن لایه‌های خارجی و بیرونی پوست تراشیده می‌شوند. با تراشیدن این لایه‌ها که عمدتاٌ ازسلول‌های مرده تشکیل شده‌اند، فرو رفتگی‌ها و برجستگی‌های پوست از بین رفته و پوست صاف‌تر و شفاف‌تر به نظر می‌آید. این کار می‌تواند توسط وسایل مکانیکی همچون دریل‌های مخصوص و یا لیزر انجام گیرد. این عمل با بی‌حسی موضعی انجام شده و پس از آن پوست قرمز و ملتهب به نظر می‌رسد و چند ماه طول می‌کشد که به حالت طبیعی برگردد .

کاندیدهای جراحی فک

تشخیص این که آیا شما به جراحی فک نیاز دارید یا نه به عهده جراح فک و صورت و ارتودونتیست است که این امر با انجام ارزیابی های کلینیکی و نیز آنالیز رادیوگرافی های فک و صورت مشخص می شود .

مسئله مهمی که شما باید بدانید این است که حتی اگر نیازمند جراحی های ارتوگناتیک فک هستید باز هم باید درمان ارتودونسی را هم انجام دهید به این صورت که در ابتدا درمان ارتودونسی انجام میگردد تا وضعیت دندانها جهت انجام جراحی فک آماده شود که این امر معمولاً حدود یک سال طول می کشد و سپس جراحی فک و صورت انجام می شود و البته پس از انجام جراحی فک ادامة درمان ارتودونسی انجام می شود تا اکلوژن به حالت ایده آل خود برسد .بنا
براین موقع شروع درمانهای فک باید بدانید که طول دوره درمان حدود دو سال طول می کشد که البته زمان جراحی فک در نیمه راه این زمان است .

انواع مختلف جراحی های ارتوگناتیک
بسته به نوع ناهنجاری موجود در فک ها ، روشهای مختلفی هم جهت درمان جراحی وجود دارد که با تشخیص جراح فک و صورت برای شما توصیه می شود . به طور کلی جراحی های فک شامل :
جراحی های تک فک ( Single jaw )
یا جراحی های هر دو فک ( Bimax ) است .

مثلاً در یک بیمار ممکن است فقط فک پایین جراحی شود ، در بیمار دیگری فک بالا جراحی شود و یا در یک بیمار هر دو فک نیازمند جراحی باشد که توأماً این جراحی انجام می شود . در بعضی بیماران جراحی های قطعه ای فک ( segmental ) لازم می شود که به این معنی است که کل فک جراحی نمی شود و در حقیقت قطعه ای از کل فک با جراحی جا به جا می شود ، جهت آشنایی با انواع مختلف جراحی های ارتوگناتیک فک می توانید به قسمت فیلم های آموزش در همین سایت مراجعه فرمایید .

در جراحی های ارتوگناتیک فک چه اتفاقاتی می افتد ؟
قبل از انجام جراحی ، ارتودونتیست با براکت هایی که روی دندانهای شما نصب میکند باعث می شود دندانهای شما در موقعیت جدیدی قراربگیرند، زیرا باید دندانهای شما در موقعیتی قرار گیرند که پس از جراحی با دندانهای فک دیگر در مقابل هم قرار گیرند بنابراین ممکن است شما تصور کنید که وضعیت ظاهری دندانها در زمان ارتودونسی قبل از جراحی بدتر شوند ، ولی باید بدانید که پس از انجام حرکات فکی توسط جراح فک و صورت دندانها در رابطه صحیح نسبت به هم قرار میگیرند .
پس از اینکه مرحله ارتودونسی قبل از جراحی تمام شد ، ارتودونتیست شما را به جراح فک و صورت ارجاع می دهد و شما باید مقدمات قبل از جراحی را انجام دهید .

اطلاعات مربوط به جراحی فک
جراحی فک در بیمارستان و تحت بیهوشی کامل انجام میگیرد . جراحی از یک تا چند ساعت طول می کشد و بیمار معمولاً پس از 24 تا 48 ساعت از بیمارستان ترخیص می گردد . درد پس از جراحی فک و صورت خیلی شدید نیست و با داروهای معمول به خوبی کنترل می شود . رژیم غذایی نرم پس از جراحی تا حدود 4 هفته توصیه می شود . بسته به نوع جراحی و توانایی بیمار ، او می تواند حدود یک تا سه هفته پس از جراحی به دانشگاه یا محل کار خود باز گردد .
دوره ی اولیه ترمیم حدود 6 هفته خواهد بود ولی ترمیم کامل استخوانی بین 9 تا یکسال طول می کشد .

خشکی پوست

خشکی پوست

پوست بزرگترین ارگان بدن ماست که قسمت عمده بدن را می پوشاند و اولین محل تماس بدن ما با محیط بیرون را تشکیل می دهد. مواد شیمیائی مختلف، صابونها، الیاف لباس، دمای محیط، رطوبت و خشکی هوا همه عوامل محرکی هستند که در تماس مکرر با پوست ما قرار می گیرند. پوست مانند یک سد محافظ در برابر این عوامل محرک عمل می کند و به علاوه مانع از دست رفتن آب و الکترولیت های داخل بدن می شود.

با افزایش سن به تدریج غدد عرق و چربی پوست که مسئولین اصصلی حفظ رطوبت پوست هستند کاهش می یابند و لذا هر چه پیرتر می شویم پوست بدن ما خشک تر،نازکتر و دارای قدرت ارتجاعی کمتر می شود. بدین ترتیب پوست راحتتر از هم گسیخته و حتی به راجتی کبود می شود و به تدریج خشکی، خارش، ترکهای سطحی و پوسته ریزی میهمان دائمی پوست ما خواهد شد.

علائم خشکی پوست چیست؟

علائم xerosis یا خشکی به صورت یک طیف بالینی است. هر چه طول مدت خشکی بیشتر باشد علائم شدید تر خواهد بود.

هنگامی که پوست خشک می شود ابتدا مختصری قرمز و دارای ترکهای بسیار ریز و سطحی می شود. این ترکها شبیه آن چیزی است که در سطح شروف چینی عتیقه و قدیمی پدیدار می شود. با گذر زمان پوست به تدریج خشن و نا صاف می شود و قوام یکنواخت طبیعی خود را از دست می دهد حتی ممکن است پوسته ریزی سطحی پیدا کند.

به تدریج ترکهای سطحی پوست عمیق تر شده و به صورت عدم درمان ممکن است به شیارهای عمقی تبدیل گردد. در مراحل پیشرفته حتی این شیارها و شکافها تا سطح مویرگهای پوست می رسد و نمای ترکهای زخمی و خونریزی دهنده را در سطح پوست ایجاد می کند.

خارش علامت شایع عمراه خشکی پوست صورت است که ممکن است بسیار آزار دهنده تر از خود خشکی باشد. خارش ناشی از خشکی پوست به فرم یک سیکل معیوب عمی می کند. هنگامی که با ناخن های تند خود به جنگ پوست می روید سلولهای التهابی موجود در پوست پاره شده و واسطه های شیمیائی خود را که مولد خارش هستند آزار می کند لذا علی رغم احساس بهبود سنی لحظه ای پس از خاراندن پوست، خارش چند لحظه بعد خیلی شدیدتر به سراغتان خواهد آمد.آسیب ناشی از خارش دادن پوست می تواند باعث خراشیدگی سطحی و حتی در مراحل شدید عفونت پوست گردد.

چه کسانی بیشتر دچار خشکی پوست (Xerosis) می شوند؟

۱) خشکی پوست در افراد مسن شایعتر است زیرا با افزایش سن غدد چربی و عرق سطح پوست که عامل اصلی مرطوب نگه داشتن سطح پوست هستند کاهش می یابند. حداکثر فعالیت غدد سباسه ( چربی پوست) در زمان بلوغ است. فعالیت این غدد تا سنین پیری در آقایان و سنین یائسگی در خانم ها هم چنان بالا ست ولی پس از آن افت می کند.

۲) شیوع خشکی در خانم ها و آقایان برابر است اما سن شروع خشکی پوست خانم ها زودتر از آقایان است. خانم ها در سن ۶۰ سالگی تنها ۶۰% از فعالیت غدد چربی پوست خود را حفظ کرده اند در حالی که فعالیت این غدد در آقایان تا دهه ۸ ( بالای سن ۷۰ سال ) باقی می ماند.

۳) برخی خانواده ها خشکی پوست مداومی را از بدو تولد تا تمام طول عمر خود تجربه می کنند. سطح پوست این افراد پوسته های نسبتاً ضخیم سطحی دارد که نیاز به درمانهای خاص این بیماری دارند. این فامیل ها دچار نوعی نقص ارثی هستند که به نام بیماری ایکتیوز ( پوست فلس ماهی) خوانده می شود.

۴) خشکی و خارش پوست می تواند علامتی از یک بیماری داخلی و Systemicباشد. بیماریهای کلیوی در مراحل پیشرفته، دیابت، کم کاری تیروئید می تواند مول خشکی پوست شود. کمبود روی و اسیدهای چرب ضروری می تواند باعث خشکی پوست شود.

به علاوه بیماریهای نا شایعی مثل بدخیمی ها، ایدر، بیماریهای انسداد مجاری صفراوی، بیماری های سیستم عصبی که باعث کاهش تعریق می شود و نیز رادیوتراپی جهت بدخیمی می تواند مولد خشکی پوست شود.

۵) بیماران دچار حساسیت های سرشتی آتوپی که دچار مجموعه ای از علائم آسم، تب یوتجه و حساسیت سطحی پوست (یا هر یک از این علائم به تنهائی) هستند به طور شایع از خشکی پوست رنج می برند.

۶) بیماریهای زمینه ای پوست مانند اگزماها و پسوریازیس ( بیماری صدف) نیز می تواند باعث خشکی پوست شود.

۷) داروهای مصرفی در برخی بیماریها نیز می تواند باعث خشکی پوست شود. از بین این داروها می توان داروهای دیورتیک(ادرار آور) مورد مصرف در فشار خون و بیماریهای احتقانی قلب و داروهای آنتی آندروژن ( ضد هورمون مردانه) و نیز کلیه داروهای موضعی حاوی الکل را نام برد.

 محل های شایع خشکی پوست چه محل هائی هستند؟

۱) خشکی پوست هر محلی از پوست به خصوص نواحی بدون پوشش بدن را درگیر می کند.

۲) شایعترین محل خشکی پوست ساق پا و به خصوص لبه های جلوئی و کناری آن است.
۳) شکم ، کمر، پهلوها، بازو و به خصوص دستها ( که در معرض شستشوی مکرر هستند) از دیگر محلهای شایع جهت خشکی هستند.

۴) زیر بغل، کشاله ران، صورت و سر کمتر دچار خشکی می شوند. پوست روی پا در صورتی که از کفش پوشیده و جوراب مناسب استفاده شود کمتر در معرض خشکی قرار دارد اما به صورت استفاده از صندل و کفش هایرو باز این قاعده در مورد آن صدق نمی کند.

چه عواملی خشکی پوست شما را بدتر می کند؟

۱) اوج زمانی خشکی پوست در فصل زمستان است. در فصل زمستان رطوبت کم موجود در هوا و نیز استفاده از وسائل گرم کن که باعث ورود هوای گرم و خشک به محیط زندگی می شود و باعث تشدید خشکی می شود.

۲) هوای گرم شدید و یا هوای بادی و طوفانی خشکی پوست را تشدید می نماید.
۳) AirCondionerها ( وسائل تهویه مطبوع) چه در زمستان و چه در تابستان باعث کاهش رطوبت هوا و تشدید خشکی پوست می شود.

۴) نشستن در فاصله نزدیک به آتش یا وسائل گرم کننده منزل باعث بدتر شده خشکی پوست است
۵) شنا به خصوص در استخرهای با حجم بالای کلر خشکی پوست را تشدید می کند.

۶) عدم مصرف آب و مایعات به مقدار کافی
۷) قرار گرفتن در معرض آفتاب شدید یا مداوم
۸) شیگار کشیدن

۹) حمام های طولانی یا حمام گرفتن مکرر به خصوص اگر با آب داغ باشد باعث حل شدن چربی سطحی پوست و تشدید خشکی می شود.
۱۰) صابونهای معطر، شامپوهای بدن حاوی مواد شوینده قوی به علاوه کلیه موادی که معطر هستند می توانند خشکی پوست را تشدید کنند.

۱۱) هر محصول آرایشی و بهداشتی که محتوی لانولین باشد می تواند، باعث تشدید خشکی پوست گردد. بر روی بر سب اغلب مواد آرایشی حضور یا عدم حضور لانولین در محتویاتش ذکر شده است.

 چگونه می توانیم پوست خود را از خشک شدن محافظت کنیم؟

الف: تکنیک های حمام کردن

۱) از حمام کردن با آب بسیار داغ خودداری کنید زیرا آب داغ باعث آزاد شدن هیستامین در پوست و در نتیجه خارش و خشکی خواهد شد. مناسبترین درجه حرارت آب در حمام آب ولرم و مختصری سرد است.

۲) بسیاری افراد عادت به استحمام روزانه دارند. گرچه این ادت باعث رفع خستگی و پاکسازی آلودگی های محیطی از سطح پوست می شود اما با به کار بردن مکرر صابون و پاک کننده ها بعث کاهش چربی محافظ پوست می شود. استحمام روزانه به خصوص در افراد مسن و به خصوص در فصل سرد سال ضرورری نیست . در این شرایط استحمام یک روز د میان مناسب است. در فصل های گرم سال در صورتی که تمایل به استحمام روزانه دارید به دوش گرفتن ساده با آب مختصری گرم بسنده کنید.

۳) مدت زمان حمام از ۵ تا ۱۰ دقیقه تجاوز نکند

۴) هنگام خشک کردن پوست پس از استحمام صرفاً به پوشاندن پوست با حوله جهت آبگیری بسنده کنید و به هیچ وجه سطح پوست را با حوله حمام به طور مکرر ماساژ ندهید.

۵) سطح پوست را با لیف حمام یا کیسه های زبر سایش ندهید.

ب) مواد مصرفی جهت حمام

۱) در حمام به جاتی صابونهای محرک و معطر از صابونهای حفیف و بدون بو و یا پاک کننده های غیر صابونی استفاده کنید

۲) صابونهای مایع بسیار خشک کننده تر از صابونهای جامد هستند لذا از کاربرد آنها بپرهیزید.
۳) دفعات مصرف صابون را کاهش دهید سعی کنید ۳ اغلب دفعات استحمام، کاربرد صابون را به نواحی زیر بغل کشاله ران و صورت محدود کنید.

۴) از حمام بخار و سونا که باعث برطف شدن چربی های محافظ پوست می شود بپرهیزید
۵) در رختکن حمام وقتی هنوز پوششتان پس از حمام مرطوب است، یک لایه کرم مرطوب کننده در سرتاس پوست استفاده نمائید. این عمل باعث جذب بهتر رطوبت به سطح پوست می شود.

۶) اگر پوست شما به دت خشک است ابتدا روی پوست مرطوب خود یک ورقه روغن بدن استعمال کنید و سپس بر روی این ورقه روغنی یک لایه کرم مرطوب کننده استفاده کنید. این فرآیند را قبل از به رختخواب رفتن در شب تکرار کنید.

۷) از مصرف محصولات پوستی حاوی الکل خودداری کنید.
۸) در هنگام استعمال کرمها و پمادهای موضعی پوست را مکرر ماساژ ندهید چون، باعث تحریک خارش خواهد شد

ج) توصیه های نحوه برخورد با نور خورشید

۱) از تماس مستقیم و مداوم با نور خورشید به خصوص بین ساعت ۱۲ ظهر تا ۳ بعدازظهر بپرهیزید.

۲) در کلیه نواحی در معرض نور از جمله پشت گردن، گوشها و پشت دستها و صورت نیم ساعت قبل از قرار گرفتن در محیط آفتابی کرم ضد آفتاب استفاده کنید.

۳) کاربرد ضد آفتاب را هر ۲ تا ۴ ساعت یکبار تکرار کنید.
۴) فاکتور حفاظتی (SPF) ضد آفتاب باید از ۱۵ بالاتر باشد.
۵) هنگامی که در معرض آقتاب شدید قرار می گیرد علاوه بر ضد آفتاب از کلاه یا نقاب استفاه کنید.

د) توصیه هایی جهت مطلوب کردن هوای محیط زندگی

۱) خشکی هوای داخل منزل و نیز محیط خارج که به خصوص در زمستان شدیدتر است پوست را خشک خواهد کرد. مقدار طولانی که هوای سرد در خود نگه می دارد کمتر از هوای گرم است به علاوه به کار بردن وسائل گرم کننده محیط های خانگی هوا را خشک تر می کند لذا به خصوص در فصل زمستان محیط خانه را با دستگاههای بخور گرم یا سرد یا به طور ساده با گذاشتن یک ظرف آب بر روی بخاری مرطوب نگه دارید.

۲) دستگاههای مرطوب کننده هوا باید رطوبت منزل را تا %۵۰ بالا ببرد.

تغییراتی که در شیوه زندگی می تواند به برطرف شدن خشکی پوست کمک کند چیست؟

۱) در طول روز ۸ تا ۱۰ لیوان آب بنوشید مگر اینکه ممنوعیت پزشکی خاصی در مصرف بیش از حد مایعات داشته باشید.
۲)سیگار نکشید. سیگار باعث تخریب پوست می شود زیرا نیکوتین موجود در آن باعث انقباض عروق مویرگی و ریز پوستی و اختلال در رسیدن اکسیژن و مواد مغذی لازم جهت حفظ شادابی پوست می شود.

۳) به میزان کافی بخوابید زیرا سلولهای پوست طی خواب خود را بهتر بازسازی می کنند.
۴) ورزش کنید. ورزش باعث بهبود خونرسانی به کلیه ارگانها از جمله پوست خواهد شد.

۵) در رژیم غذایی خود مصرف ماهی و غذاهای دریائی به خصوص ماهی های چرب مانند ماهی تن را فراموش نکنید زیرا سیدهای چرب ضروری موجود در آن بازسازی لایه های محافظ پوست می شود.

نکات دیگری که بهتر است بدانید

۱)در کلیه کارهای منزل که با مواد شوینده، شیمیائی و حتی آب سر و کار داریم ابتدا لایه ای از دستکش کتانی و سپس روی آن بایه ای از دستکش های غیر قابل نفوذ آب استفاده کنید.

۲) در شستن لباسها از مواد شوینده سازگار با پوست استفاده کنید و لباسها و ملحفه های خود را خوب آبکشی کنید به طوری که هیچ ماده شوینده لابلای الیاف آن باقی نماید.

۳) لباسهائی که از الیاف پشمی و زبر تهیه شده است را استفاده نکنید زیرا پوست شما را خراشیده می کند
۴) ملحفه های خود رختخواب را از جنس کتانی و نرم انتخاب کنید.

ترکیبات موضعی که برای درمان خشکی پوست قابل استفاده هستند چیست؟

قبل از به کاربردن هر گونه مرطوب کننده موضعی اگر ناحیه مبتلا به خشکی را کمی در آب غوطه ور یا خیس کنید جذب مرطوب کننده افزایش می یابد.

۱) مواد نرم کننده (emollient ) با پر کردن فضای بین ترکهای پوستی و لغزیدن بر روی سطح پوست یک لایه محافظ برای سطح پوست تأمین می کنند. مواد نرم کننده شامل و روغن های معدنی (مانند وازلین و پارافین) موم ها ( مانند موم زنبور عسل) و اسیدهای چرب هستند.

نرک کننده ها می تواند به شکل پماد، کرم یا لوسیون به بازار عرضه شود. پمادها چرب ترین آنها هستند و بهتر است موقع خواب استفاده شوند.علاوه بر این فصل زمستان کاربرد پماد و کرم بهتر از لوسیون است زیرا چرب تر هستند.

۲) مرطوب کننده ها علاوه بر دارا بودن خواص نرک کننده ها خاصیت آب رسانی به سطح پوست ( هیدراته کردن را هم دارند. این مواد باعث افزایش آب لایه شاخی و در نتیجه قدرت ارتجاع پذیری آن می شوند. مرطوب کننده ها شامل آلفا هیدرکسی اسیدها ( اسید لاکتیک، اسید گلیکولیک و اسید نارتریک) و نیز اوره، گلیسیرین و پروپلین گلیکول هستند.

۳) روغن های بچه مواد ارزان قیمت و بسیار مناسبی برای مرطوب کردن پوست هستند و نیز می تواند به عنوان پایه ای در زیر مرطوب کننده های معمول به کار رود.
۴) هنگام کاربرد مرطوب کننده ها در رختکن حمام یا روغن های حمام حین استحمام مراقبت شر خوردگی باشید.

۵) یک لایه نازک از ماده ارزان قیمتی مانند وازلین می تواند به خوبی پوست خشک را مرطوب نماید و در هنگام شب می توانید به کاربرد وازلین بر روی دستها و سپس پوشیدن یک جفت دستکش کتانی التیام مناسبی برای خشکی دستها ایجاد کنید. در مورد پاها هم با ورقه نازکی از وازلین و یک جفت جوراب کتانی کار مشابهی می توانید انجام دهید.

۶) همیشه ظرف بزرگی از ماده نرم کننده یا مرطوب کننده در کنار دستشوئی داخل حمام یا کنار تختخواب داشته باشید.هرچه دفعات چرب کردن پوست بیشتر باشد آزار ناشی از خشکی بر پوست شما کمتر است.

چه مواقعی لازم است جهت پوست خشک به پزشک مراجعه کنید؟

۱) اگر قسمت های عمده ای از بدن خود را بدون اینکه ضایغه پوتی مشخص داشته باشد مرتب خارش می دهید.

۲) اگر پوست بدن شما به هیچ یک از توصیه های بالا جواب نمی دهد یا پیوسته در حال بدتر شدن است. در این صورت یاز به درمانهای خاص تجویز شده توسط پزشک دارید.
۳) اگر زخم های پوستی ناشی از خرش دادن مکرر پوست شما را آزار می دهد و یا ترکها و شکافهای خونریزی دهنده و ناجور در سطح بر پوست پیدا کرده اید.

۴) اگر خارش یا خشکی خواب طبیعی شما را مختل کرده است.
۵) اگر در امتحان پوست خود متوجه تغییر رنگ یا ضایعه جدید شدید که بیش از ۲ هفته طول کشیده باشد

اگر فرزند خردسال شما دچار خشکی پوست است چه باید بکنید؟

۱) توجه کنید که بخصوص در بچه های زیر ۲ سال کیفیت پوست با بالین متفاوت است. ضخامت پوست اطفال فقط ۵/۱ بالغین است ولذا لایه محافظ ضعیف تری در برای عوامل خارجی است. پوست اطفال این سن نسبت به مواد شوینده و شیمیائی و خشک شدن حساستر است. لذا توجه کنید که برای شستشوی پوست اطفال تنها از مواد دارای برچسب مخصوص اطفال استفاده کنید.

۲) حمام کردن روزانه برای بچه ها بد نیست زیرا باعث مرطوب نگه داشتن پوست آنها می شود اما آنچه مضر است به کار بردن مکرر مواد شوینده و صابون است. بنابراین کاربرد صابون را در اطفال محدود کنید و بعد از هر بار استحمام ظرف ۳ دقیقه اول پوست بچه ا با رطوب کننده مناسب بپوشانید.

۳) از کشیدن حوله به سطح پوست اطفال جهت خشک کردن آنها خودداری کنید زیرا این عمل مانند کشیدن سنباده به پوست بچه است. فقط در حد جذب رطوبت حوله را روی پوست بچه تماس دهید.
۴) پوست کودک را به خصوص در طول زمستان چند بار در طی روز با مرطوب کننده چرب کنید.

۵) کرم ها و پمادهای تجویز شده توسط پزشک را صرفاً در نواحی مبتلای کودک استفاده کنید زیرا اغلب این پمادها دارای پایه کورتونی است. برای چرب مردن سایر نواحی کودک از مرطوب کننده معمول او استفاده کنید.

۶) لباسهای کودک را با مواد شوینده مخصوص لباس اطفال بشوئید و اگر از ماشین لباسشوئی استفاده می کنید سعی کنید لباسها را ۲ بار آبکش کنید.
۷) عطرها و مواد آرایشی برای پوست بچه حالت محرک دارد لذا از تماس آنها با پوست بچه خودداری کنید به خصوص مواقعی کع عطر یا مواد آرایشی دارید از بوییدن بچه بپرهیزید.

۸) بچه ها مانند بالغین نیاز به ضد آفتاب دارند.

 اگر فرزند شما در اثرخشکی پوست دچار خارش شده است چه باید بکنید؟

۱) استفاده از آنتی هیستامین باعث بهبود خارش و اختلال خواب ناشی از آن می شود.
۲) محیط اطراف بچه را خنک نگاه دارید زیرا گرما باعث تشدید خارش است
۳) هنگام شب اتاق بچه را خنک نگه دارید و برای پوشش او تنها از ملحفه نازک استفاده کنید یا او را بدون پوشش بگذارید.

۴) لباسهای گشاد و راحت برای بچه انتخاب کنید.
۵) به ودکتان بیاموزید تا در صورت وقوع خارش سطح بدن خود را خارش ندهد در عوض برای تسکین خارش از ماده ای سر مانند یک قطعه یخ یا پارچه مرطوب یا حتی آب سرد استفاده کند.

۶) اشیاء پشمی مانند پتو و لباسهای پشمی و نیز حیوانات خانگی را از کئک دور نگه دارید.
۷ )از بالشت و پتو و ملحفه های کتانی استفاده کنید.
۸) ناخن های بچه را جهت جلوگیری از آسیب پوست حین خارش کوتاه نگه دارید

۹) از مواد خنک کننده موضعی مانند عصاه نعناع در موضوع خارش می توان استفاده کرد.
۱۰) استفاده از کرمهای کورتیکو استروئیدی در نواحی محدود می تواند موثر باشند
۱۱) کمپرس موضعی گرم، با کمک سرکه رقیق شده نیر در تشکیل خارش موثر است

۱۲) می توانید به آب حمام کودک مقداری نشاسته اضافه کنید.
۱۳) دکسپانتول موضعی (Dexponthoral) می تواند تا حدودی در کاهش خارض موثر باشد.

باورهای غلط در زیبایی

باورهای غلط در زیبایی

– باور غلط : دوش گرفتن در افرادی با پوست خشک باعث مرطوب شدن پوست می شود.
واقعیت صحیح : دوش گرفتن زیاد باعث حذف چربی های پوست و خشکی آن می شود.
2- باورغلط : پوست های چرب نیاز به مزطوب کننده ندارند.
واقعیت صحیح :هر پوستی نیاز به مرطوب کننده دارد ولی کسانی که پوست چرب دارند باید از مرطوب کننده های فاقد چربی استفاده کنند.

3- باور غلط: خوردن غذاهای کم چرب و یا پر چرب باعث خشکی و یا چربی پویت و مو می شوند.
واقعیت صحیح : این باور صحیح نیست لیکن داشتن رژیمی سرشار از میوه و سبزیجات تازه به داشتن پوست و مویی شاداب کمک می کند.
4- باور غلط : شستشوی سر و بدن با صابونهای سنتی بهتر است.
واقعیت صحیح : صابونهای سنتی PHقلیایی شدیدی دارند و با توجه به اینکه PHمناسب برای پوست اسیدی است ،شستشوی مو می باید با شامپو و شستشوی بدن باید با صابونی متناسب با چربی بدن صورت گیرد.

5- باور غلط : برای محافظت از آفتاب ضد آفتاب کافی است.
واقعیت صحیح : ضد آفتاب بخش کوچکی از محافظت در برابر آفتاب را تشکیل می دهد.و محافظت فیزیکی مانند کلاه ، دستکش و استین بلند بسیار مهم است.
6 – باور غلط :در روزهای ابری نیاز به ضد آفتاب نیست.
واقعیت صحیح : حتی در روزهای ابری نیز درصد زیادی از اشعه UVاز ابر گذشته و به پوست ما می تابد.

7- باور غلط: ضد آفتاب باعث لک شدن پوست می شود.
واقعیت صحیح : ضد آفتاب در صورت استفاده صحیح باعث لک شدن پوست نمی شود مگر اینکه با استفاده نا صحیح از نظر مقدار و زمان و تصور اینکه محافظت کامل است بی پروا در معرض نور آفتاب قرار بگیریم.

8 – باور غلط : ضد آفتاب های با SPF خیلی بالا محافظت خیلی بیشتری دارند.
واقعیت صحیح : در صورت استفاده ضد آفتاب به مقدار کافی SPFهای بالاتر نسبت به SPF های پایین تر فقط درصد کمی محافظت را بالا می برند.

9 – باور غلط : استفاده از کرم ها و کرم پودرهای ارایشی جای ضد آفتاب را می گیرند.
واقعیت صحیح : حتی مواد آرایشی که تا حدودی SPFدارند نمی توانند محافظت کاملی در برابر آفتاب داشته باشند.
10 – باور غلط :ضدآفتاب های گران تر حتما کارایی بهتری دارند.
واقعیت صحیح : در صورت استفاده صحیح از ضد آفتاب استاندارد ،مارک آن اهمیت چندانی ندارد.

11 – باور غلط : استفاده از ضد آفتاب باعث پوکی استخوان وی شود .
واقعیت صحیح : این باور پشتوانه علمی ندارد.
12- باور غلط : استفاده ار مواد طبیعی مثل روغن شتر مرغ ، عصاره حلزون ،روغن مارو روغن مورچه برای انواع ضایعات پوستی مفیدند.
واقعیت صحیح : ممکن است از این قبیل مواد در ساخت داروها و یا ترکیبات پوستی در لابراتوارهای داروسازی استفاده شود ولی استفاده سرخود از موادی که تحت این عناوین در کوچه و بازار به فروش می رسند صرف نظر از اصالت آنها ،می توانند ایجاد ضایعات و حساسیتهای پوستی شوند.

13- باور غلط : خوردن ماهی با ماست یا دوغ باعث لک و پیس می شود.
واقعیت صحیح : این باور پشتوانه علمی ندارد.
14- باور غلط : لکه های پوستی از نوع افتابی یا سنی با بیماریهای کبدی ارتباط دارند.
واقعیت صحیح : این نوع لک ها با بیماریهای کبدی ارتباطی ندارند ولی به غلط نام قدیمی آنها Liver spot (لکه کبدی ) است.

15- باور غلط : آب پاشیدن به گربه و یا شمارش ستارگان آسمان باعث زگیل می شود.
واقعیت صحیح : زگیلها بیماری ویروسی هستند که ارتباطی با موارد ذکر شده ندارند.

16- باور غلط : اگر در هنگام بارداری ماه گرفتگی اتفاق بیافتد و زن باردار به ان نگاه کند یا دست خود را بر روی شکم قرار دهد، در بچه ماه گرفتگی ایجاد می شود.
واقعیت صحیح : ماه گرفتگی که نام علمی آن همانژیوم است ،اختلالات عروقی هستند که ربطی به ماه گرفتگی ندارند.

17- باور غلط : شستشوی زیاد مو باعث ریزش مو می شود.
واقعیت صحیح : شتشوی زیاد مو باعث ریزش مو نمی شود ولی اگر مواد شوینده مناسب به کار نرود ممکن است باعث آسیب به مو و اختلال در ظاهر آن مانند خشکی ، خشونت و موخوره شود.
18 – باور غلط : ریزش مو با شامپو متوقف می شود.
واقعیت صحیح : قدرت نفوذ و جذب شامپو ها در پوست ناچیز است و نمی تواند به پیاز مو رسیده و علل ریزش مو را متوقف نمایند.

19- باور غلط : شستن سر با صابون بهتر از شامپو است.
واقعیت صحیح : اصولا صابون برای بدن و شامپو سر برای موی سر است.و به خصوص صابونهای سنتی که PHقلیایی دارند باعث آسیب به مو می شوند.
20 – باور غلط : تراشیدن موی سر با تیغ باعث ضخیم شدن و افزایش تعداد مو می شود.
واقعیت صحیح : تراشیدن مو با تیغ تاثیر اثبات شده ای در افزایش ضخامت و یا تعداد مو ندارد.
21 – باور غلط : کندن موی سفید باعث بیشتر شدن تعداد آنها می شود.
واقعیت صحیح : کندن موی سفید به هیچ وجه باعث ازدیاد آنها نمی شود.

22 – باور غلط :هر چه شامپو بیستر کف کند بهتر پاک می کند.
واقعیت صحیح : میزان کف ف غلظت ، رنگ واسانس جزو مواردی هستند که بنابر سلیقه و جلب نظر مصرف کننده در شامپو ها متفاوت می باشد و ربطی به پاک کنندگی آنها ندارد.
23 – باور غلط : قطع مصرف محلول ماینوکسیدیل باعث افزایش ریزش مو می شود.
واقعیت صحیح :محلول ماینوکسیدیل یک داروی موضعی است و بدیهی است که تا زمانی که استفاده شود .(آن هم بعد از چندین ماه) باعث توقف ریزش مو می شود و زمانی که مصرق آن ثطع گردد اثر آن در توقف ریزش مو برداشته می شود ، ولی باعث افزایش ریزش مو نمی گردد.

24 – باور غلط : مالیدن خمیر دندان و یا گوجه فرنگی بر روی سوخنگی ها مفید است.
واقعیت صحیح : مالیدن این مواد بر روی پوست سوخته نه تنها تاثیر مثبتی ندارد،بلکه به جهت پاک کردن آنها از روی سطح سوخته در مراکز درمانی باعث اتلاف وقت می گردد.
25 – باور غلط :جوش های چرکی را باید ترکاند.
واقعیت صحیح : دستکاری جوش های چرکی و التهابی باعث افزایش احتمال باقی ماندن جای جوش می شود.

26 – باور غلط : خالهای متعدد پوستی یک خال مادر دارند که بقیه خالها ار آنها سرچشمه می گیرند.
واقعیت صحیح :خالها ی رنگدانه ای پوست ،تجمعی از سلولهای رنگ دانه ای پوست هستند که پدر یا مادر ندارند.
27 – باور غلط : خالها را اگر عمل کنید بدخیم می شوند.
واقعیت صحیح : خالهای ملانوسیتی (رنگدانه ای) پوست که از نظر اندازه حاشیه ،رنگ و تقارن به تشخیص پزشک متخصص خوش خیم باشند با برداشت جراحی به هیچ وجه بدخیم نمی شوند.

28 – باور غلط : بهترین راه برداشتن هر خالی لیزر است.
واقعیت صحیح : خالها انواع مختلف سطحی ،عمقی ومخلوط دارند که انتخاب بهترین روش درمانی بسته به نوع آن با پزشک متخصص است و در بعضی از آنها جراحی و در بعضی لیزر روش ارجح است .
29 – باور غلط : لیزر پوست سرطانزا است.
واقعیت صحیح : عمق نفوذ لیزرهای پوستی که توسط دستگاههای استاندارد و معتبر توسط متخصصین این رشته بر روی پوست به کار می رود 1تا 2 میلیمتر بیشتر نبوده و سرطانزا نیست.

30 – باور غلط : کرمهای ضد چروک چروک ها را از بین می برد.
واقعیت صحیح :عمق چروکهای قابل رویت در پوست بیشتر از آن است که کرمها قادر به از بین بردن آنها باشند.
31 – باور غلط : تزریق بوتاکس در صورت عدم تمدید باعث افزایش چین وچروک و یا شل شدن صورت می شود.
واقعیت صحیح : تزریق بوتاکی باعث فلج موقتی و برگشت پذیر عضلات تزریق شده به مدت تقریبی 3-6 ماه می شود و در صورت عدم تمدید چروکها اضافه نمی شوند.

32- باور غلط :PRPهمان سلولهای بنیادی است.
واقعیت صحیح : PRPپلایمای غنی شده از پلاکت و حاوی فاکتورهای رشد مختلف سلولی است و سلول بنیادی نیست.
33 – باور غلط: باز گذاشتن زخم باعث بهبود سریع تر آن می شود.
واقعیت صحیح : پانسمان زخم باعث اثرات مثبت و کاهش احتمال اسکار(جای زخم ) می شود.

جای جوش صورت

جای جوش صورت

یكی از مشكلاتی كه در سنین بحرانساز، یعنی در سنین ازدواج، مورد توجه جدی قرار میگیرد؛ ظاهر ناخوشایند آثار زخمهای صورت است كه عمدتا توسط جوشهای چركی و عمیق صورت و یا در اثر عواملی مانند آبله مرغان و جراحات پوستی ناشی از ضربه و تصادفات یا بیماریهای دیگر بهوجود میآید.

اگر چه جوشگاههای پوستی از نظر دیگران میتواند خیلی خفیف و نامشخص باشد ولی با این حال، برای خود بیمار بسیار قابل توجه است که آیامیشود از آنها پیشگیری کرد؟
پیشگیری از ایجاد اسكار (جوشگاه) بسیار سادهتر از درمان است؛ لذا در اكثر موارد، تاكید بر درمان طبی زودرس و طولانی تا پایان بیماری است. در جوش غرور جوانی، اسكارها میتوانند از سوراخهای كوچك كه ممكن است با سوراخهای گشاد غدد چربی پوست اشتباه شوند تا ضایعات آبلهای شكل بزرگ و عمیق وجود داشته باشند. این جوشگاهها میتوانند صورت، پشت، سینه و حتی بازوها را گرفتار کرده و فرو رفته یا برآمده باشند.

راه درمان آن چیست؟
روشهای مختلف درمان اسكار یا جوشگاههای صورت عبارتاند از: تراشیدن پوست، استفاده از لیزر CO2، عمل جراحی برداشتن اسكار، برآمده كردن پوست و گرافت پوستی، تزریق مواد پركننده اسكار و پیلینگ یا لایهبرداری پوست كه براساس شدت و گستردگی ناهنجاری پوست در افراد مبتلا میتوان روش مناسب را انتخاب كرد.

سایش پوست هم موثر است؟
در روش درم آبریژن به وسیله عمل تراش پوست لایه سطحی پوست ساییده شده و در نتیجه لایه زیرین پوست كه ظاهر صافتر و شفافتری دارد، جایگزین آن میشود. همچنین لایه زاینده پوست تا مدت 6 ماه بعد فعالتر بوده و سرعت رسیدن سلولهای عمقی پوست به سطح پوست بیشتر شده و كلاژنسازی در ناحیه درم فعالتر شده و استحكام درم بیشتر میشود.

كلیه این اتفاقات باعث كم شدن عمق اسكار (جوشگاه)و فرورفتگی پوست یا از بین رفتن آن میشود. استفاده از كرمهای مخصوص كه قبل از عمل باعث تحریك پوست و لایهبرداری میشود، چند هفته قبل از عمل ضروری بوده و باعث سریعتر شدن ترمیم پوست پس از عمل ساییدن پوست میگردد.

چه مراقبتی لازم است؟
پس از عمل با پانسمان مخصوص روی پوست پوشانده شده و بعد از 2 تا 4 روز، پانسمان برداشته میشود و پس از دو هفته بیمار میتواند با استفاده از وسایل ضدآفتاب به محل كار خود برود. البته تا مدت 6 ماه بیمار نباید در معرض مستقیم نور آفتاب قرار بگیرد. بیماران كه سابقه عفونت تبخال و یا سابقه عدم ترمیم زخم دارند و همچنین كسانی كه قرص اكوتان مصرف میكنند، باید قبل از عمل به پزشك اطلاع دهند.

جراحی هم گاهی لازم است؟
بعضی مواقع جوشگاههای عمیق پوست صورت را با عمل جراحی برداشته و محل را بخیه میزنیم. در برخی بیماران لازم است اسكارهای عمیق توسط تزریق كلاژن پر شده و یا در بعضی موارد پیوند پوست از پشت گوش به ناحیه فرو رفته پوست انجام میشود. انواع مختلف پیلینگ، به تنهایی یا همراه ساییدن پوست برای بهبود جوشگاههای سطحی و التهابی پوست انجام میشود كه این عمل اگر همراه با مصرف طولانی مدت اسیدهای رتینوییك و تركیبات آلفاهیدروكسیاسید باشد، بهخصوص در افراد با پوست سفید و روشن نتایج خوبی دارد.

لیزر چه تاثیری در جای جوش دارد؟
امروزه از لیزر دیاكسیدكربن، در درمان اسكارهای پوستی نیز استفاده شده است كه نتایج خوب بوده و با عمل ساییدن پوست قابل مقایسه است و عوارض محدودی گزارش شده است.

با تیرگی جای جوشها چه کنیم؟
درمان تیرگی پس از التهاب ناشی از جوشهای دستكاری شده، مشكل و طولانی است و برای حصول نتایج قابل قبول، 6 تا 12 ماه وقت لازم است. استفاده روزانه از ضدآفتابهای با طیف وسیع بخش مهمی از درمان است. انواع متفاوتی از كِرِمهای موضعی در درمان تیرگی پس از التهاب استفاده میشود كه شامل كرمهای هیدروكینون، ترتینویین، اسیدگلیكولیك و آزلاییكاسید است. استفاده از پیلینگهای شیمیایی در به دست آمدن نتایج عالی نیز موثر است.

درمانهای دیگر؟
سایر درمانها شامل استفاده از تریكلرواستیكاسید و كرایوتراپی سطحی با نیتروژن مایع است كه البته در افرادی با پوست تیره به دلیل احتمال ایجاد اسكار (جوشگاه) بهتر است انجام نشود. استفاده از كِرِمهای پوشاننده برای مناطق درگیر نیز میتواند از لحاظ ظاهری برای فرد موثر باشد. رتینآلدیید و یا اسیدگلیكولیك نیز میتواند در درمان تیرگی پس از التهاب در مورد جوش صورت استفاده شود.

انحراف تیغه بینی چیست ؟

انحراف تیغه بینی چیست ؟

انحراف تیغه بینی کج شدگی یا سایر ناهنجاریهای تیغه بینی، دیوارهای که بینی را از وسط به دو قسمت مساوی تقسیم میکند. تیغه بینی از دو قسمت غضروفی (نزدیک نوک بینی) و استخوانی (نزدیک پیشانی) تشکیل شده است.

علایم شایع کجی واضح بینی ،انسداد راههوای بینی ترشح بینی بدون علامت، در اکثر موارد علل رشد سریع، به خصوص هنگام بلوغ ضربه به بینی جراحی بینی عوامل تشدید کننده انحراف بینی موارد فهرست شده در بالا پیشگیری از وارد آمدن ضربه به بینی پیشگیری کنید.برای ورزشهای پر برخورد و دوچرخه سواری از کلاههای محافظ استفاده کنید. هنگام سوار شدن در اتومبیل کمربند ایمنی خود را ببندید. عواقب مورد انتظار معمولاً با جراحی قابل علاج است. اگر علایم برای بیمار مشکلزا نباشد معمولاً جراحی ضرورتی ندارد. عوارض احتمالی خونریزی مکرر بینی عفونت مکرر بینی یا سینوسها درمان این وضعیت با مشاهده داخل بینی با استفاد از یک چراغ واسپکولوم بینی تشخیص داده میشود. جراحی برای اصلاح انحراف تیغه بینی (گاهی).

روشهای جراحی عبارتند از :
برداشت زیرمخاطی که انسداد را کاهش میدهد.
رینوپلاستی که بدشکلی کالبدشناختی بینی را اصلاح میکند.
سپتوپلاستی که انسداد بینی را کاهش داده و نمای آن را بهبود میبخشد.
داروها برای ناراحتی خفیف، استفاده از داروهای بدون نسخه نظیر ضداحتقانها برای کاهش ترشحات بینی ممکن است کافی باشد.
آنتی بیوتیک ها برای مقابله با عفونت، در صورت لزوم تجویز میشود.

هشدار :
از مصرف اسپریهای بینی غیرنسخهای خودداری کنید. فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری پس از جراحی به تدریج فعالیت های طبیعی خود را از سر گیرید درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود ؟ اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان دارای علایم انحراف تیغه بینی، به خصوص خونریزی بینی یا عفونتهای بینی و سینوس ، بوده و تمایل به اصلاح آن با جراحی داشته باشید.

تزریق چربی

تزریق چربی

چربی که به آن لیپو اینجکشن گفته می شود، با تعابیری همانند لیپو لیفتینگ همراه بوده است. این عمل در زمانی اتفاق می افتد که بخواهیم چربی را از نقطه ای گرفته و به نقطه ای دیگر انتقال دهیم. این عمل در ابتدای کار در محلهایی که باید خطوط بدن مشخص شود، عملی می گردد که طبیعتاً با این کار یا مقداری از چربی گرفته شده و به جای دیگری انتقال داده شده و تزریق می گردد تا بدن فرم شکیل خود را باز یابد. کاهش میزان ضعیفی چربیهای صورت در اثر کهولت سن و حجیم کردن آنها از جمله این عمل است.
با افتادگی بافتها و بروز چین و چروکهای ناخواسته و عمیق شدن آنها، نه تنها با کشیده شدن پوست صورت می تواند درمان شوند، با تزریق چربی به آن نواحی نیز می توان از حالت پیری ظاهر کاست و صورت را حجیم تر و جوانتر ساخت.
این عمل غالباً در کنار کشیده شدن پوست صورت به حالت ترکیبی انجام می گیرد. در این شرایط علاوه از اینکه چربی از بین نمی رود بلکه جایی برای مصرف پیدا می کند. در این روش چربی به وسیله عمل لیپوساکشن گرفته شده و در هر جایی که چربی زیاد است، برداشته می شود. مقدار گرفته شده به وسیله سیستم تزریق به جاهایی که لازم است تزریق می شود. البته میزان گرفتن چربی با میزان مصرف تزریقی آن ارتباط دارد. این عمل نسبت به حجم عملیاتی می تواند به صورت بیهوشی موضعی و یا کامل انجام گیرد. بعد از عمل ناراحتی چندانی مشهود نیست که فرد شکایتی از آن داشته باشد.
در محلهای تزریق شده تورم و کبودی متظاهر خواهد شد که این نشانه ها در عرض 7 تا 10 روز برطرف می شوند. بعد از عمل تزریق حدود 6 ماه طول می کشد که نیمی از چربی از سوی بدن جذب شود و نیم دیگر آن ماندگار خواهد بود.
در جریان عمل تزریق میزان جذب چربی از سوی بدن بسیار اندک بوده و فرد می تواند 3 تا 5 روز بعد از تحقق یافتن عمل با هواپیما سفر نماید و مابین 4 تا 7 روز می تواند به کارهای روزمره و عادی خود بپردازد.