ایجاد شدن گوش برجسته، اغلب جنبه ژنتیکی دارد و ژن آن غالب است.
به دلیل نرمی لاله گوش نوزادان، می توان برای پیشگیری در نوزاد مبتلا، از غالب هایی استفاده کرد.
این کار در سه هفته اول زندگی، پاسخ مناسبی می دهد و بعد از آن چندان تاثیری ندارد.
ضمنا باید در نظر داشت که از فشردگی بیش از حد گوش جلوگیری شود زیرا می تواند شکل گوش را به صورت گوش مچاله شده تغییر دهد. گوش برجسته در کودکان زیر ۳-۲ سال با شیوع بیشتری دیده می شود که بعدها با رشد کودک اغلب آنها اصلاح شده و نیاز به هیچگونه درمانی ندارند. رشد لاله گوش تقریبا در شش سالگی کامل می شود و بعد از این زمان، بدون درمان، بهبودی در وضعیت گوشها ایجاد نخواهد شد.
عارضه گوش برجسته چیست؟
خوشبختانه افراد مبتلا به گوش برجسته، شنوایی کاملا نرمال دارند. از سوی دیگر ضریب هوشی این افراد مانند دیگر افراد جامعه است و بعضا ضریب هوشی بالاتری در آنها دیده می شود. عارضه مهم گوش برجسته، اثرات روحی – روانی و کاهش اعتماد به نفس در فعالیتهای اجتماعی فرد مبتلا است.