جراحی زيبايي فک (جراحی ارتوگناتیک ) چیست؟

بافت نرم صورت روی اسکلت زیرین آن قرار دارد، قسمت عمده ای از اسکلت صورت را استخوانهای فک بالا وپایین تشکیل میدهند لذا شکل استخوانهای فک بالا و پایین ،موقعیت آنها نسبت به یکدیگر و نسبت به سایر استخوانهای صورت و ارتباط دندانها با يكديگر در شکل صورت بسیار موثر است.

از طرفی استخوانهای فک بالا و پایین به طور ثانویه در تکلم و تغذیه فرد هم موثرند.با تغییر موقعیت استخوانهای فک بالا و پایین میتوان شکل صورت را تغییر داد و صورت را از حالت کشیده به حالت گرد یا برعکس تغییر داد. میتوان لب بالا را برجسته کرد یا برجستگی لب پایین را تغییر داد.
این جراحی ها با برشهاي داخل دهانی صورت میگیرد و در بسیاری از موارد نیازمند یک دوره ارتودنسی قبل و بعد از جراحی است که قبل از شروع ارتودنسی باید با جراح هماهنگ شود.❎❎

علت جراحی فک

جراحی فک یکی از عمل های زیبایی می باشد که برای ترمیم ناهنجاری های اسکلتی و دندانی جزئی و اساسی انجام می شود. علاوه بر اینکه با این جراحی با منظم کردن فک و دندان ها به زیبایی صورت کمک می کند باعث بهبود عملکرد مفاصل فک در صحبت کردن ، جویدن و تنفس می شود. در واقع عمده هدف این جراحی اصلاح ناهنجاری های فک می باشد . برخی بر این تصور هستن که با انجام ارتودنسی می توانند تمام مشکلات مربوط به نامنظمی فک و دندان را رفع کنند در صورتی که اینطور نیست.

جراحی فک برای اصلاح نامرتبی فک و دندان ها می باشد . فرد به دلایلی به شرح ذیل دارای نامرتبی دندان و فک می باشد :

1. به دلایل مادرزادی ريال ژنتیکی، تکاملی ( در حین رشد دچار نامرتبی فک می شود) .
2.  آسیب به مفاصل فک در اثر ضربه
3.  تومورهایی که به طور غیرطبیعی در فک رشد می کنند.

در چه صورتی نیاز به جراحی فک داریم ؟

• حذف دندان های آسیب دیده، غیر قابل بازیافت و آسیب دیده
• جراحی بازسازی پس از از بین بردن تومورها از صورت، گردن، فک و یا دهان
• اختلال مشترک مفصلی (TMJ)
• عفونت های حفره دهان، غدد بزاقی، فک و گردن
• مخاط دهان مانند زخم دهان
• جراحی برای جفت کردن مجدد (جراحی ارتوآنتی)
• ایمپلنت های دندانی و بازسازی ضایعات استخوانی و بافت های صمغی
• ناهنجاری های ساختاری شامل دهان، گردن و صورت
• نقص مادرزادی (مشکلات شکاف لب و کام و رشد فک)
• آسيب های صورت، از جمله ليزر شدن صورت، ليزرهای داخل دهانی و استخوان های صورت
• روش های زیبایی دندانپزشکیاختلال در صورت و دهان می تواند باعث عدم توانایی فرد در عملکرد طبیعی شود، و می تواند بر هر بخش زندگی خود تاثیر بگذارد. جراحان دهان و فک و صورت دارای مهارت لازم برای بازگرداندن عملکرد و ظاهر فرد هستند.

جراحان دهان و فک و صورت در درمان مشکلات مربوط به بافت سخت و نرم چهره، دهان و فک تمرکز می کنند.امکان دارد شما عزیزان برای استخراج دندان پیچیده مجبور شوید به جراح فک مراجعه کنید و یا در صورت هر گونه ناهماهنگی و یا مشکل نیاز به متخصص جراح فک باشد .

لازم نیست جراح دهان و فک و صورت هر نوع جراحی را انجام دهد  بسیاری از دندانپزشکان متخصص روشهای معمول تری برای استخراخ استفاده می کنند و در صورت روش های تهاجمی تر با سطوح عمیق تر ممکن است از روش خاص تر استفاده کنند.

 چه روش هایی توسط جراحان فک انجام می شود ؟

• استخراج دندان : شایع ترین روش جراحان دهان است.هنگامی که دندان عقل در موقعیتی قرار می گیرد که نمی تواند به خوبی رشد کند و یا در موقعیتی که قرار می گیرد که تحت تاثیر دیگر دندانها قرار می گیرد در این هنگام جراحی کوچکی برای حذف دندان های استفاده می شود. خوشبختانه این روش معمول است و اغلب در مطب دندانپزشکی با استفاده از تکنیک های دندانپزشکی آرام بخش انجام می شود.
• جراحی اصلاحی :گاهی اوقات نیاز است که ارتودنسی برای اصلاح ناهمواری دندان مناسب نباشد در این هنگام درمان جراحی برای رفع ناهنجاری های مادرزادی (نقایص زایمان) یا برای درمان بیماری های ارتودنسی شدید، مشکلات اسکلتی و سایر اختلالات لازم است. در این روش،درمان معمولا تحت بیهوشی عمومی انجام می شود، استخوان های چهره و فک ممکن است تغییر شکل و یا تغییر جا داده باشند و فک ها و دندان ها هم تراز شوند.
• جراحی بازسازی :نوع خاصی از جراحی است که اغلب توسط جراحان دهان و فک و صورت انجام می شود تا تغییرات ساختار صورت که ناشی از این نقص تولد است را تصحیح کند.جراحی بازسازی ممکن است پس از آسیب دندان مصنوعی یا آسیب صورت انجام  گیرد، درواقع جراحان دهان و فک و صورت در ترمیم و بازسازی ساختارهای صورت متخصص هستند و در کار با بافت های سخت و نرم کار می کنند.این متخصصان همچنین می توانند پایه های جامد برای کارهای زیبایی و ترمیم دندان را شامل قرار دادن ایمپلنت های دندانی ، سیستم جایگزینی دندان که توسط بسیاری از بیماران مورد ارزیابی قرار می گیرند، تعیین کنند. بسته به شرایط فک، برای قرار دادن مناسب ایمپلنت ها در فک، ممکن است از روش های پیوند استخوان استفاده شود. هنگامی که پروتزها روش انتخاب جایگزین دندان هستند، جراحان دهان می توانند در صورت لزوم، بافت استخوان آلوئولار (فک) را صاف کرده و تغییر دهند تا تناسب اندام راحت در دهان ایجاد شود.

اصلاح اپن بایت

برای اصلاح ناهنجاری مربوط به فک این جراحی می باشد . در ابتدا با برشی در روی فک ، قسمتی از استخوان فوقانی آن را که در روی دندان قرار گرفته خارج می شود. سپس به وسیله پیچ و صفحه هایی در محل خود فیکس می شود. اصلاح اپن بایت خود دارای انواعی به شرح ذیل می باشد :

اصلاح جلو آمدگی فک

در صورتی که فک پایین جلو آمده باشد ، استخوانی که در قسمت عقب فک قرار گرفته از ناحیه جلویی منفک شده و اصلاح می شود که به آن جراحی فک پایین گفته می شود. در این جراحی قسمتی از فک که دندان در روی آن قرار گرفته به عقب برده می شود . با این روش محل فک تغییر کرده و کاملا با فک بالا هم تراز می شود.

اصلاح عقب رفتگی فک

دراین روش استخوان فک پایین شکسته شده و در به عقب برده می شود .

 استئوتومی فک

در این عمل ابتدا برشی بر روی لثه فوقانی دندان ها واقع در فک بالا از داخل زده می شود. برای شکستن فک و تغییر محل آن ، فک بالا با وسیله ای اره مانند بریده می شود. این فک به محلی که قبلا پزشک با بررسی آن را اندازه گیری کرده انتقال پیدا می کند. ( این کار از طریق مدل های طراحی که محل دندان ها و فک را به طور فرضی مشخص می کند ، پیش از جراحی انجام می شود.)

برای مشخص کردن محل دقیق فک قطعه پلاستیکی کوچکی به دندان ها متصل می شود. برای اتصال به محل جدید از صفحه و پیچ های از جنس تیتانیوم ( ضد حساسیت و سازگار با بدن ) استفاده می شود. بدین ترتیت با این جراحی بخشی از فک پایین و بخشی از چانه به جلو حرکت داده می شوند. سپس برشی که در لثه ایجاد شد با بخیه های قابل جذب ترمیم می شود.

جراحی فک برای اصلاح نامرتبی فک و دندان ها می باشد . فرد به دلایلی به شرح ذیل دارای نامرتبی دندان و فک می باشد :

1. به دلایل مادرزادی ريال ژنتیکی، تکاملی ( در حین رشد دچار نامرتبی فک می شود) .
2.  آسیب به مفاصل فک در اثر ضربه
3.  تومورهایی که به طور غیرطبیعی در فک رشد می کنند.

علائم ناهنجاری فک و دندان

1. رشد غیرعادی (کمتر یا بیشتر از حد طبیعی ) در هر دو فک پایین و بالا
2.  قرینه نبودن دو طرف صورت
3.  قرار نگرفتن درست دندان ها روی هم
4.  عدم توانایی در صحیح جویدن غذا
5.  مسدود شدن مجاری تنفسی
6.  اختلال در صحبت کردن به دلیل ناهنجاری های فک و دهان
7.  احساس درد در عضلات و مفاصل فک

نحوه آمادگی برای انجام جراحی های فک و صورت چگونه است؟

روند درمانی با ملاقات اولیه بیمار و جراح آغاز می گردد. این جلسه به تشکیل پرونده، گفتگو و بررسی مشکلات بیمار و راه های درمانی مختلف اختصاص دارد. بسته به نوع مشکل و سرپایی یا بیمارستانی بودن درمان، ممکن است به مدارک بیشتری (شامل تهیه فتوگرافی، رادیوگرافی، آزمایش خون، آزمایش قلب و غیره) نیاز باشد.

پس از تکمیل مدارک و بررسی آن ها، با تعیین وقت درمانی درمان های سرپایی در مطب یا کلینیک و درمان های بیمارستانی در اتاق عمل انجام می گردند. پس  از پایان  درمان و  قبل  از  ترخیص، توصیه های لازم  به  بیمار می شود و در صورت نیاز دارو تجویز می گردد. پس از ترخیص ممکن است لازم باشد که بیمار یک یا چند جلسه در زمان های تعیین شده برای ویزیت مجدد به جراح مراجعه نماید.

نحوه انجام جراحی های فک و صورت چگونه است؟

درمان ها به دو دسته سرپایی و بیمارستانی تقسیم می گردند. درمان های  سرپایی در مطب  یا کلینیک  تحت بی حسی موضعی (مانند خارج کردن دندان نهفته، قرار دادن ایمپلنت دندانی) و یا بدون  نیاز به  بی حسی (مانند تزریق بوتاکس، ژل) انجام می گردند.

درمان های بیمارستانی تحت آرام بخشی و یا بیهوشی عمومی در اتاق عمل انجام می گردند (مانند جراحی زیبایی بینی، جراحی های اصلاح ناقرینگی فکین). بسته به صلاحدید جراح و ترجیح بیمار ممکن است امکان انجام بعضی از درمان ها (مانند جراحی حذف پوست اضافه پلک ها، تزریق چربی) به هر دو روش سرپایی و یا بیمارستانی وجود داشته باشد.

در صورتی  که جراحی در بیمارستان انجام گردد، بر اساس نوع جراحی، حال عمومی بیمار و نیز صلاحدید جراح ممکن است بیمار چند ساعت پس از پایان جراحی از بیمارستان ترخیص گردد و یا یک یا چند شب در بیمارستان بستری باشد.

دستورالعمل‌های مربوط به چسب زدن بینی

استفاده از چسب بینی بعد از عمل جراحی، تورم بینی را سریع‌تر کاهش داده و سرعت درمان را افزایش می‌دهد. همچنین باعث می‌شود انتظارات ما از نتیجه عمل بهتر برآورده گردد. فشاری که از طریق چسب زدن بر بینی وارد می‌شود، به نحوی باعث آتل‌بندی ساختارهای تازه شکل‌گرفته خواهد شد، این امر باعث می‌شود فرایند درمان با کنترل بیشتری صورت بپذیرد. همچنین فشار ایجادشده توسط چسب، تورم و ادم بینی را سرکوب خواهد کرد.

برخی از بیماران به‌راحتی می‌توانند برای مدت طولانی چسب زدن بینی خود را تحمل کنند، اما برای برخی از افراد، این کار با مشکلاتی همراه است. بینی و آناتومی شما این موضوع را مشخص می‌نماید. اگر علائمی همچون تحریک پوست بینی، قرمزی و برآمدگی در زیر چسب بینی ظاهر شود، نشان‌دهنده آن است که شما به‌راحتی نمی‌توانید چسب بینی را تحمل کنید. اگر این علائم در شما ظاهر شدند، فرایند چسب زدن را متوقف کنید. یا برای مدتی دست نگه‌داشته تا قرمزی و تحریک پوست شما برطرف گردد و سپس چسب زدن را شروع نمایید.

اگر شما نحوه صحیح چسب زدن را یاد بگیرید، به‌راحتی می‌توانید از مزایای آن بهره‌مند شوید.

• اگر شما قصد ندارید در طول روز از چسب بینی استفاده کنید، اشکالی ندارد، به‌عبارت‌دیگر استفاده از چسب تنها در طول شب کفایت خواهد کرد.
• پس از ۶ هفته شما می‌توانید چسب زدن را متوقف کنید. اگر پس از متوقف کردن فرایند چسب زدن، دچار تورم شدید، اگر تمایل داشته باشید می‌توانید چسب زدن را برای مدتی دیگر ادامه دهید.

دستورالعمل:

• قبل از استفاده از چسب بر روی بینی خود، مطمئن شوید که به‌طور کامل پوست بینی و گونه خود را با پد الکلی پا کرده‌اید. این کار کمک می‌کند تا چربی، جرم‌های موجود بروی پوست و مواد آرایشی از روی پوست برطرف گردند، این مواد از چسبیدن چسب به‌طور کامل بر روی پوست جلوگیری به عمل خواهند آورد.
• بینی خود را به‌آرامی با پنبه و آب بشویید، سپس به‌آرامی آن را خشک‌کنید. ۵ الی ۱۰ دقیقه منتظر بمانید.
• سه قطعه‌ی ۳ الی ۵ سانتی را از نوارچسب جدا کنید (شما می‌توانید به‌راحتی از داروخانه‌ها این چسب را تهیه کنید).
• اولین قطعه نوارچسب را در عرض نوک بینی خود بچسبانید، درست در بالای نوک بینی (شکل ۱)، به‌آرامی بروی نوارچسب به سمت گونه‌ها فشار وارد کنید. دقت کنید به‌آرامی به سمت صورت فشار وارد کنید، از ایجاد فشار به سمت پایین خودداری کنید.
• قطعه دوم نوارچسب را در زیر نوک بینی بچسبانید، به‌آرامی به سمت بالا فشار وارد کنید تا ادامه نوارچسب کناره‌های بینی شما را پوشش دهد (شکل ۲). به‌آرامی لبه‌های نوارچسب را به حالت نیشگون گرفتن فشار دهید، تا فشار مضاعفی بر چسب وارد شده و از بینی شما به‌خوبی حمایت کند. اگر نوارچسب سوراخ‌های بینی شما را مسدود می‌کند، می‌توانید کناره‌های چسب را برش دهید.
• قطعه سوم را طوری بروی بینی بچسبانید که چسب اول را پوشش دهد (شکل ۳).

چند روز بعد از جراحی باید از چسب بینی استفاده کرد؟

پزشکان معمولاً توصیه می‌کنند که بیماران جراحی زیبایی بینی و جراحی رینوپلاستی ثانویه، چسب زدن خود را ۲ الی ۳ هفته پس از عمل جراحی شروع نمایند. بااین‌حال ممکن است در برخی موارد به آن‌ها توصیه شود اندکی دیرتر چسب زدن را شروع نمایند.

پس از شروع، برای به دست آوردن حداکثر نتیجه، بهتر است چند ماهی چسب زدن ادامه داشته باشد. به بیماران توصیه می‌شود هر شب، قبل از خوابیدن اقدام به چسب زدن نمایند. سپس آن‌ها می‌توانند در صبح، قبل از شروع فعالیت‌های روزمره خود، آن را حذف کنند. اگر شما قادر باشید چسب بینی خود را علاوه بر طول شب، در طول روز نیز حفظ نمایید، نتیجه بهتری خواهد داشت. اگر پزشک از شما بخواهد که خودتان شخصاً اقدام به چسب زدن و یا تعویض آن نکنید، حتماً به توصیه‌های او گوش فرا دهید.